تاریخ : جمعه, ۵ مرداد , ۱۴۰۳ Friday, 26 July , 2024
1

کجایید ای سبک روحان عاشق

  • کد خبر : 230732
  • 14 اسفند 1402 - 14:12
کجایید ای سبک روحان عاشق
همه این اتفاقات جای خود، تخریب کشتزارها و خسارات بی حد و مرز هم جای خود! اما یک اتفاق دیگر در حال رخ دادن است که با هیچ سرمایه و خدمات عمرانی و تامین فرضی خسارات از طریق بیمه، نمی تواند جبران دردی را که مردم محروم سیستان و بلوچستان تحمل میکنند ، کم کند.

جمهوریت – ناصر تبریزی-

اینجا ایران، سیستان و بلوچستان

امروز عکس هایی را در شبکه های اجتماعی دیدم که تنم را لرزاند.

به این تصاویر نگاه کنید!

اینجا ایران است….

اینجا پاره های تنمان گریانند….

اینجا در میان فقر، تنگدستی،بیکاری، محرومیت های متعدد، بلایی جانسوز دیگر را تجربه می کنند

تغییرات زیست محیطی و اقلیمی و برخورد های سود جویانه در سد سازی ها و بستر رودخانه ها، موجب افزایش وقوع سیل در این مناطق شده است.

همه این اتفاقات جای خود!

تخریب کشتزارها و خسارات بی حد و مرز هم جای خود!

اما یک اتفاق دیگر در حال رخ دادن است که با هیچ سرمایه و خدمات عمرانی و تامین فرضی خسارات از طریق بیمه،  نمی تواند جبران دردی را که مردم محروم سیستان و بلوچستان تحمل می کنند ، کم کند.

کمی به تصاویر منتشر شده  نگاه کنید!

چه کس یا کسانی می توانند ادعا کنند که غم تنهایی واستیصال پاره های تنمان را  کم کرده و یا التیام بخشند؟

مظلوم ترین و محروم ترین، آحاد ملت ایران در دردناکترین روز های خود، ناظر بی تفاوتی همه هموطنان خود هستند….

چگونه ممکن است که تا این حد نسبت به هموطنان که هیچ، همنوعان خود، اینگونه تنها ناظر بلای بر جان ریخته سیستان و بلوچستان باشیم؟

ما خود را پیرو مکتبی می دانیم که ظلم و بی تفاوتی نسبت به معیشت هم نوعان خود را مجاز ندانسته  به مشارکت و مدد در مشکلات و معیشت دعوت می کند.

چرا کلام سعدی بزرگ نصب شده بر سردر  سازمان ملل  را  فراموش کرده ایم؟

مگر قرار نیست «بنی آدم اعضای یکدیگر» بوده و از «درد آنان ما نیز به «درد آمده و بی قرار» شویم؟

بی تفاوتی ما به عنوان «رسانه های ارتباطی، سلبریتی ها، خیرین» در بسیج عمومی ، تا چه زمانی ادامه داشته و به کجا خواهد انجامید؟

نمی توانیم یا نمی خواهیم!  برای ادای دین خود نسبت به هم وطنانمان، کاری انجام دهیم؟

چرا هیچ تلاش مردمی «موثر»  دست کم برای کاهش  درد آوارگان سیل در سیستان و بلوچستان انجام نمی گیرد؟

چرا هیچ اتفاق خوبی برایمان نمی افتد؟

مگر ما همان مردم دوران «زلزله بم، رودبار»، و ده ها مورد آنچنانی نیستیم؟

چگونه امروز هیچ طوفانی از مهر و محبت مردم به سوی جنوب شرقی کشور سرازیر نمی شود؟

ما به کدام سو روانیم،

کسی هست تا پاسخگوی این شعر زیبای مولانا باشد؟

کجایید ای سبک روحان عاشق…

پرنده‌تر ز مرغان هوایی…

کجایید ای شهان آسمانی…

بدانسته فلک را درگشایی…

بیشتر بخوانید :

 

 

 

لینک کوتاه : https://jomhouriat.ir/?p=230732

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰