ماجرای آبروریزی در سفر رونالدو و یارانش به تهران

جمهوریت – ناصر تبریزی- از زمانی که قرعه کشی تیم های فوتبال در قهرمانی باشگاه های آسیا انجام شد مدت زیادی می گذرد. فدراسیون فوتبال حتی خیلی قبل تر می دانست که قرار است بعد از انتقال بازیکنان بزرگ و مطرح جهان به لیگ های عربستان، بزودی شاهد حضور آنان در تهران و سایر شهرهای ایران که تیم هایشان به لیگ قهرمانی آسیا صعود کرده اند، خواهیم بود.

این  اتفاق برای دوستداران فوتبال ایران، خبر مسرت بخشی بود، زیرا بزودی می توانستند از نزدیک شاهد رقابت تیم های مورد علاقه خود با بزرگان فوتبال جهان باشند.

بعد از قرعه کشی همه دانستند که در زمانی کوتاه، رونالدو بعنوان یکی از پرافتخارترین بازیکنان مطرح جهان که اتفاقا در داخل ایران نیز بیش از هر فوتبالیست ایرانی طرفدار دارد، با تیم پر ستاره النصر در تهران خواهد بود.

• شکست ؛ مُزد تَرس پرسپولیس مقابل رونالدو و دوستان

بسیاری از کارشناسان از بدو زمانی که رونالدو و سایر چهره های جهانی فوتبال وارد تیم های عربستانی شدند، آنرا برای فوتبال آسیا از جمله ایران مفیده فایده ارزیابی کردند. دلیل آن کاملا واضح بود. اگر روند جذب بازیکنان برتر جهان به کشور های عربی ادامه پیدا کند، بطور قطع در آینده نزدیک شاهد ارتقای سطح فوتبال آسیا چه در قالب لیگ و چه در اندازه تیم های ملی کشورهای منطقه خواهیم بود

متاسفانه فدراسیون فوتبال در مقابل این اتفاق خوب، نه تنها  موضع انفعالی گرفت، بلکه مسئولیت های خود را در قبال حفظ حرمت و آبروی کشورمان را هم اقدامی مثبت را انجام نداد.

این مسئله در دو بعد قابل بررسی است.

اول اینکه آیا توانایی برگزاری آبرومندانه این مسابقه در داخل را داریم یا نه؟

در شرایطی که چمن آزادی به عنوان مشکل اصلی  برگزاری این مسابقه عنوان شده بود و قطر را برای میزبانی انتخاب کرده بودیم درست در دقیقه نود اعلام شد که چمن درست شده است.(که متاسفانه در روز مسابقه شاهد بودیم که چمن مسابقه حتی در سطح بازی لیگ خودمان هم نبود، چه رسد برای لیگ آسیا…)در اینجا باید سوال کرد که آیا نمی شد در یکی از شهر های اصفهان یا تبریز که استادیوم های استانداردی برای این مسابقات دارند ، استفاده کرد؟ پرسشی که حضرات در فدراسیون فوتبال باید به آن پاسخ قانع کننده ای بدهند.

یکی دیگر از اتفاقات ناخوشایندی که کاملا قابل پیش بینی بود و متاسفانه به وقوع پیوست. مدیریت اجرایی بسیار ضعیف این بازی بود.

کسانی که به هر دلیل تشخیص داده بودند که مسابقه باید بدون تماشاگر برگزار شود، به یقین می دانستند که سیل عظیم طرفدار به سوی النصر و ستارگانش سرازیر خواهند شد.

چرا قبل از رسیدن تیم النصر  تمهیداتی بکار نبستند تا شور و شوق جوانان ونوجوانان  ما تا حدودی فروکش کند. تا جاییکه هجوم دوستداران منجر به تخریب بخشی از هتل گردد.

نکته دیگر اتفاقی بود که در هتل افتاد؛ دادن هدیه گرانقیمت به رونالدو به اصطلاح از سوی باشگاه پرسپولیس به رونالدو.

اگر این هدیه را پرسپولیس به رونالدو داده ، راستش را بخواهید من هنوز فلسفه هدیه دادن به رونالدو را درک نکردم.، باشگاهی که تا استخوان درگیر بدهی ها و محرومیت ها و دوندگی در دادگاه برای عدم پرداخت تعهدات خود به بازیکنان خارجی است و هنوز تکلیف جرایم باشگاه معلوم نشده ، چگونه به خود اجازه این حاتم بخشی را می دهد؟

اگر هدیه را فدراسیون داده که وای بر ما .

سالهاست استادیوم آزادی ( که هیچ) چمن آزادی بیشتر به جاده چالوس و کویر لوت شبیه شده است. مگر  بازسازی چمن آزادی چقدر هزینه دارد که معطل مانده است.

چرا فدراسیون به جای کادو دادن به یکی ثروتمند ترین فوتبالیست های جهان ، آنرا در فوتبال هزینه نمی کند.

اگرهدیه را بخش خصوصی داده ، باید فدراسیون و باشگاه مشخص کنند که طی چه مناسبت و توافقی این هدیه رد و بدل شده است.

رونالدو با النصر آمد و رفت.

حاصل؛ حسرت دیدن بازی او از نزدیک برای دوستدارن فوتبال بود و برای فدراسیون و ملت ایران بی آبرویی به بار آورد!

چه در روش مدیریت اجرایی و چه در مسائل فنی….