جمهوریت –ناصر تبریزی نوشت: بیش از چهل سال است که از اولین مراحل پژوهش و طراحی تا ساخت و آبگیری سده ها در کشور، ده ها کارشناس
زبده و متخصص دولتی و غیر دولتی، اعتراض کرده و از فجایع زیست محیطی عواقب ساخت اینگونه سدها اعتراض می کنند دریغ از یک مورد توقف این گونه پروژه های ویرانگر …
این بار سد هراز موجب برای چندمین بار صدای اعتراض همه دوستداران محیط زیست و سلامتی مردم بلند شود.
سد هراز کجاست؟
سد هراز که یکی از پروژه‌های مهم آبی در استان مازندران است ک برای تأمین آب شرب و کشاورزی مناطق اطراف احداث شده است. مشکل اساسی از جایی شروع شده که این سد در پایین‌دست «سایت زباله عمارت » قرار دارد،…
سایت عمارت کجاست؟
سایت دفن زباله عمارت در شهرستان آمل در استان مازندران واقع شده است. ۴۵ سال از از مکان دفن زباله در این مکان می گذرد، این سایت سالهاست که در بین آملی‌ها به کوه “عمارت” معروف شده است، کوهی که از انباشت نزدیک به نیم قرن زباله (چند شهرستان استان مازندران)، شکل گرفته است، کوهی که سالهاست سبب اعتراض گسترده ، تمام دوستداران طبیعت اعم از شهروندان مازندارانی و گردشگران واقع شده است.
چه ارتباطی بین سد هراز و سایت عمارت وجود دارد؟
نکته حیاتی از همین جا آغاز می شود، پس از آبگیری سد، سطح دریاچه در چهل متری زیر زباله‌زار (لندفیلِ) عمارت قرار خواهد گرفت. این بدان معنا است که زهرابه‌ی این زباله‌ها همچنین بخش زیادی از زباله‌های سبک به مخزن سد راه خواهد یافت…..
ورود شیرابه عمارت در آب تجمیع شده در پشت سد چه تبعاتی دارد؟
این پرسش تا کنون از قول خیلیها هزاران بار تکرار شده، منتها یادآوری آن، اهمیت موضوع را دو چندان خواهد کرد.
نا گفته نماند ، به این بهانه، کنشگران محیط زیست ایران در برابر این گونه طرح های زیان آور ، به پایداری خود در قبال این گونه طرحها، ادامه خواهند داد…
سدها به‌طور معمول به‌خاطر راکد کردن آب رودخانه، موجب تجمع آلودگی‌ها می‌شوند، چه رسد به آن که زهرابه‌ی یک زباله‌زار هم وارد آن شود. ورود شیرابه‌ها «با غلضت ۴۵ ساله» و حجم دو میلیون تنی، می‌تواند به شدت آب سد را تحت تأثیر قرار دهد. آلودگی آب سد نه تنها کیفیت آب شرب و کشاورزی را کاهش می‌دهد، بلکه باعث ایجاد مشکلات بهداشتی برای جمعیت گسترده‌ای از مردم خواهد شد..
. در نظر داشته باشید به اذعان سازندگان آن، قرار است این سد ۹۸ هزار هکتار از اراضی مازندران و شمال کشور را با عنوان بزرگترین سد مخزنی شمال کشور، تامین کند.اگر حتی برآورد بخشی از اخطارهای زیست محیطی و بهداشتی دلسوزان کشور، حقیقت داشته باشد، تصور عواقب آن هم وحشتناک خواهد بود.
راه حل ارایه شده چه بوده است؟
تلاش‌های متعددی برای انتقال زباله‌ها به مکان‌های دیگر یا بهبود زیرساخت‌های بازیافت در این سایت صورت گرفته است، اما این تلاش‌ها به دلیل نبود منابع مالی کافی و ضعف در برنامه‌ریزی، نتوانسته‌اند به نتیجه مؤثری برسند. همچنین، برای جلوگیری از آلودگی سد هراز، برخی پیشنهادها مبنی بر ایجاد تصفیه‌خانه‌های محلی و نصب سیستم‌های کنترل شیرابه در این منطقه مطرح شده است. در راستای این اقدامات، طبق دستور معاون رِیس جمهور و ریاست سازمان محیط زیست ایران، جانمایی مجدد سایت پسماند با عجله(با فرصت ۱۵ روزه) قرار است انجام شود.
با وجود دستور صریح برای توقف زباله در سایت «عمارت»، چیزی که به فراموشی سپرده شده، این است که دو میلیون تن زباله ۴۵ ساله در همان محل و در همسایگی دریاچه سد همچنان مدفون است و به فرض انتقال پسماند ها به محل دیگر، هیچ مشکلی از مشکلات زیست محیطی این سد را حل نخواهد کرد.و هیچ چیزی عوض نخواهد شد و
مسئله اساسی در هرصورت پا برجا خواهد بود .
پرسش نهایی
چرا باید سد در محلی توسط کارشناسان و «عاشقان سد سازی» مکان یابی، تصویب و ساخته شود، که برای ده ها سال غیر قابل استفاده بوده و صرفا تهدیدی برای محیط زیست و سلامت مردم خواهد بود؟
بیشتر بخوانید:
- از قطع درختان ولیعصر تا خود خشکی درختان
- درآمد شهرداری تهران از قطع درختان شهر
- آقای زاکانی چه کسی دروغ می گوید؟
- سگ دوستی یا نوع دوستی
- مضرات آب شیرین کن ها
- بازگشت هیولای صید ترال | نقطه سرخط
- حساب و کتاب سرانگشتی درباره اظهارات دولتی ها پیرامون گرانی بنزین
- از کجا بیاوریم | طرح جامع تهران
- چه کسی تابلو های نقاشی موزه امام علی را فروخته؟
- مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا| ۳۰ هزار نفر فقط در یک سال
- فاجعه باور نکردنی در سیستم فشل واردات فرآورده های دارویی در ایران
