جمهوریت: ناصر تبریزی: این روزها که خانه نشین شدم بیشتر به سرنوشت خود و دیگرانی می اندیشم که در این کره خاکی سرمست غرور و قدرت در صحنه طبیعت ترکتازی می کنیم.
در آیه یازدهم سوره بقره قران کریم خداوند خطاب به این انسان متوهم از قدرتی که بدست آورده و به جنگ با مشیت الهی می رود می فرماید: وَ إِذا قیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ…و چون به آنان گفته شود که در زمین فساد و تباهی نکنید، می گویند که براستی ما از مصلحین هستیم!
من در اینجا قصدی مبنی بر تفسیر و یا تعبیر از آیات الهی را ندارم، که نه علم و نه صلاحیت آنرا دارا هستم اما می خواهم به این بهانه عملکرد انسان طی قرن گذشته را مورد بررسی و قضاوت مخاطبین خود قرار دهم.
چه بر سر بشر آمده که در اوج قدرت و توانایی تکنولوژیک خود اینچنین خوار و ناتوان شده است ؟ در جای جای قرآن خداوند به بدکاری و فساد انسان اشاره کرده و مرتب انذار می دهد که چرا ایمان نمی آورید…چرا عبرت نمی گیرید…چرا در عملکرد اشتباه و کفر آلود خود اصرار دارید.. حال بواسطه سماجت در عملکرد خود باید در انتظار بازتاب اعمال خود باشید..
انسان بعد از رشد سریع تکنولوژی، علی الخصوص طی قرن اخیر بر خود چنان مغرور گشته که ستیز با طبیعت و تسخیر نامحدود آنرا سر لوحه ی اعمال متجاوازنه خویش قرار داده است.تجاوز به حریم جنگل ها، کو ه ها، مسیر رودخانه و سد کردن جریان طبیعی آن به بهانه نیاز ، تخریب دشت ها و تالاب ها، تجاوز به دریاها و بستر اقیانوس ها و برداشت دیوانه وار از منابع زمین، بدون کمترین فرصت به طبیعت برای باز سازی خود، تنها نمونه کوچکی از عداوت گستاخانه ما با طبیعت است.زمانی که جنگل ها را برای دسترسی به زمین های کشتزار نابود می کنیم ، باید در انتظار خشم طبیعت باشیم . تکرار سیل های بی امان در سراسر جهان، هرگز ذهن مغرورمان را بیدار نکرده است. دشت ها و مزارع و شهرها دهان باز کرده و در قالب فرو نشست ها و فرو چاله ها بر سر انسان از خود بی خود شده فریاد اعتراض بر می آورند، اما هیچ چشم بینا و گوش شنوایی ندای اعتراض محیط زیست را در برداشت های جنون وار از منابع آبی زیر سطح را نمی شنود .استفاده نامحدود از سوخت های فسیلی طی بیست سال گذشته آنچنان حجمی از گاز های گلخانه ای را وارد جو زمین کرده که امروزه دیگر نه «تغییر اقلیم» که «بحران اقلیم» را نظاره گر هستیم و به یقین با بی تفاوتی و میل ناتمام بشر برای سود بیشتر عواقب دیگری گریبان گیرمان خواهد شد. به زودی دست انتقام طبیعت از آستین اقیانوسها بر آمده و این انسان مغرور را در اقصی نقاط جهان مورد محاکمه و تنبیه خود قرار خواهد داد .امروزه با چالش کرونا مواجهیم، طبق اخبار تایید نشده ظاهرا این ویروس از قبال خفاش ها به انسان سرایت کرده است. بقول قرآن کور و کر هستیم و درک درستی از اتفاقاتی که خود بانی آن بوده نیستیم .وقتی حریم زیست جاندران را به تاراج می بریم، وقتی غار ها، جنگل ها، دشت ها و باقی مانده حریم طبیعت را به بهانه ای توریستی ، تجاری و …. مورد تجاور قرار می دهیم حال باید «عاجزانه» هزینه های تخریب سکونت گاه حیات وحش را پرداخته و آماده محاکمه و تنبیه خود از و هستی باشیم .طبیعت قانون مندی خود را دارد و با تمام عواملی که به قوانین حاکم بر آن احترام قائل نشوند به سختی برخورد می کند. بر روال حاکم بر تسلای انسان بر محیط زیست، این چالش جدید نیز به یقین مانند سایر مشکلات بشر با نبوغ و هوش انسان امروزی از بین خواهد رفت، اما غفلت از نظام هستی چیزی نیست که به فراموشی سپرده شود و در جای دیگر و با ضربه ی هولناک دیگری سراغمان خواهد آمد..باید امیدوار بود که «انسان حریص» به خود آمده و از در آشتی با طبیعت برآید و به جای ستیز به محیط زیست ، همزیستی مسالمت آمیز را با تمامی مظاهر آن در پیش بگیرد.
