جمهوریت – روزنامه خراسان نوشت: به نظر می رسد این منطق و تئوری دولت سیزدهم در برابر دولت آتی ترامپ است. ادبیاتی که در میان پاستورنشینان نهادینه شده و معاون حقوقی رئیس جمهور نیز در تازه ترین اظهارات خود از آن سخن گفته و تاکید کرده است :«ما سر جنگ و دعوا با هیچ کشوری نداریم… اگر آمریکا آماده مراوده قانونمند و عادلانه باشد، ایران هم آماده است…نمیتوانیم در برابر جنگهای تحمیلی اقتصادی و تحریم دستبسته باشیم.»
این اظهارات و پیشنهادها در شرایطی مطرح میشود که هنوز ترامپ، موضع مشخصی درخصوص رفتار با ایران نگرفته و مشخص نیست سرنوشت بحران منطقه بعد از استقرار ترامپ در کاخ سفید چه خواهد شد.
اگر فرض را بر این بگذاریم که امکان شروع مذاکرات با آمریکا وجود خواهد داشت و شرایط برای انجام مذاکرات فراهم شود، سوال اصلی این است که ابراز تمایل و اشتیاق برای شروع مذاکره با آمریکا نتیجهای به همراه خواهد داشت؟ اظهار صریح و علنی تمایل به مذاکره با آمریکا، آیا ایران را در روابط خود با آمریکا در موضع ضعف قرار نخواهد داد یا به عنوان نقطه قوت تلقی خواهد شد؟
این ادبیات اما در حالی بیان می شود که آمریکاییها هنوز موضع روشنی درخصوص رفتار با ایران نگرفتهاند، بیان و تاکید روی این گزاره که باید به سمت مذاکره با آمریکا برویم، آیا این فرصت را در اختیار آمریکاییها قرار نمیدهد که برمبنای این مواضع، مناسبات خود را با ایران تنظیم کنند و بر مدار زیادهخواهی قرار گیرند؟!
در این راستا باید در رفتار با آمریکا هوشمندی لازم را داشت. هنوز نمیتوان به طور قطع این نکته را مطرح کرد که آیا رفتار ترامپ با ایران تغییری خواهد داشت یا خیر. اگرچه مشخص است که در تمام این سالها سیاست کلان آمریکا در مواجهه با ایران یکسان بوده اما در مواردی نحوه اجرای آن تفاوتهایی داشته که ایران نیز میبایست رفتار خود را براساس آن سیاستها تنظیم کند.