اصولگرایان از سر ترس برابر پایداری‌ها سکوت کرده‌اند

جمهوریت: بحث ریاست مجلس قالیباف هر روز داغ‌تر می‌شود و هرچه به ماه خرداد نزدیک می‌شویم، گمانه‌زنی‌ها بر سر این موضوع که چه کسی می‌تواند کرسی ریاست را برعهده بگیرد، بیشتر می‌شود؛ خاصه آنکه گویا علی لاریجانی هم به تازگی به صف مدافعان ریاست محمدباقر قالیباف پیوسته است که این موضوع می‌تواند منشأ تحولاتی در ترکیب مجلس یازدهم باشد.

عباس سلیمی‌نمین، فعال و تحلیلگر اصولگرا باور دارد که در میان اکثریت نمایندگان اصولگرای مجلس یازدهم اختلافی بر سر ریاست قالیباف وجود ندارد. او درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «از قرائن و شواهد اینگونه برمی‌آید که علی‌رغم همه ضدیت‌ها و بداخلاقی‌ها در حق آقای قالیباف، اکثریت نمایندگان مجلس یازدهم بر ریاست او اتفاق نظر دارند؛ بنابراین تصور می‌کنم افرادی که در مدام بر طبل مخالفت بر قالیباف می‌کوبند و سعی می‌کنند گزینه‌هایی فرعی برای ریاست مطرح کنند، می‌خواهد برای خود امتیازی دریافت کنند وگرنه خودشان هم می‌دانند که خیلی جایگاهی ندارند. شخصیتی که سرلیست اصولگرایان بوده است، اکنون هم می‌تواند با نظر اکثریت نمایندگان رئیس‌مجلس بشود؛ هرچند از پیش از انتخابات نیروهای پایداری مدام دنبال سهمیه بودند و بدعهدی کردند؛ به‌نحوی که به صورت غیررسمی گفتند که هرکس نمی‌خواهد به لیست واحد رأی بدهد، به فلان نفرات رأی بدهد. پایداری‌ها در مجلس آینده تعدادی نیستند که بخواهند بر رئیس‌شدن یا نشدن آقای قالیباف تأثیرگذار باشند؛ هرچند که اصلاح‌طلبان برای ایجاد شکاف میان اصولگرایان در تأثیر آنها بر مجلس اغراق می‌کنند».

او در پاسخ به این پرسش که چرا اخیرا علی لاریجانی هم از ریاست قالیباف حمایت می‌کند، اظهار کرد: «همه اصولگرایان از ریاست قالیباف حمایت می‌کنند که آقای لاریجانی هم مستثنی از این قاعده نیست. حتما آقای لاریجانی هم مانند دیگر اصولگرایان به این نتیجه رسیده است که در میان نمایندگان مجلس یازدهم فردی جز قالیباف توانایی اداره شایسته مجلس را ندارد».

سلیمی‌نمین درباره این موضوع که آیا می‌توان حمایت لاریجانی را به این معنا دانست که قرار است روند اداره مجلس در دوره جدید به همان شیوه لاریجانی باشد، گفت: «لزوما این‌طور نیست. می‌شود به بعضی از روندها در مجلس دهم انتقاد داشت اما در عین حال اشتراکاتی هم در بعضی زمینه‌ها داشت. کارنامه آقای قالیباف آن‌قدر ارزشمند است که جز طیف تندروی اصلاح‌طلب و طیف تندروی اصولگرا هیچ گروه دیگری توانایی قالیباف در مدیریت را انکار نمی‌کنند. آقای لاریجانی هم به خوبی می‌دانند که ریاست آقای قالیباف می‌توان منشأ تحولات مثبتی در مجلس باشد».

او درخصوص تحرکات نیروهای پایداری در مجلس یازدهم و نوع مقابله اصولگرایان معتدل با آنها گفت: «وضعیت مشابه قالیباف و لاریجانی در تخریب‌هایی که از سوی نیروهای پایداری می‌شود، ادامه داد: «در هر دو جناح اصولگرایی و اصلاح‌طلبی هستند تندروهایی که هیچ اخلاقی را در عالم سیاست نمی‌شناسند. نیروهای معتدل، اصولی و ارزشی هر دو جناح هم به دلیل آنکه از هوچی‌گری آنها قدری می‌ترسند درقبال ایشان سکوت می‌کنند. اکنون برخی اصولگرایان درقبال تحرکات نادرست پایداری‌ها سکوت کرده‌اند درصورتی که باید آنها را مورد نقد قرار دهند زیرا تندروی آنها به منافع کلی کشور لطمه می‌زند. در جناح اصلاح‌طلب هم همین‌طور است؛ نیروهای معتدل اصلاح‌طلب هم از ترس هوچی‌گری تندروهای اصلاح‌طلب سکوت کرده‌اند».

این تحلیلگر سیاسی در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه قالیباف چه برنامه‌ای برای جلوگیری از تندروی‌های پایداری‌ها در دستور کار دارد، اظهار کرد: «این پرسش را اصلاح‌طلبان مدام تکرار می‌کنند؛ یعنی آنها می‌خواهند با بزرگ‌کردن نیروهای تندروی مجلس یازدهم و حمایت ظاهری از قالیباف در میان اصولگرایان شکاف بیندازند. چه طور بود که تا دیروز تمام همت خود را بر تخریب قالیباف به کار گرفته بودند و حالا می‌گویند او مدیر خوبی است؟ حربه اصلاح‌طلبان این است که نشان دهند نیروهای اختلاف‌افکنِ اصولگرایان یعنی پایداری‌ها اجازه نمی‌دهند قالیباف رئیس‌ مجلس شود در عین حال به ظاهر هم خود را مدافع قالیباف جلوه می‌دهند. واقعیت این است که تعداد نیروهای پایداری و احمدی‌نژادی در مجلس یازدهم عددی نیست که بخواهند تأثیرگذار باشند».