به گزارش جمهوریت ؛ حسام عقبایی، نایب‌رئیس اول اتحادیه مشاوران املاک در گفت و گو با اعتمادآنلاین از اوضاع بد بازار مسکن گفته است . بخشی از این گفت و گو را در زیر می خوانید:
اگر دولت وارد صنعت اجاره شود به نفع قیمت می‌شود؟
صد درصد. اصلاً قیمت را می‌شکند. صحبت‌هایی در این زمینه وجود دارد. اگر اجرایشان شروع شود، اگر استارت چند پروژه در سطح کشور، در شهرهای بزرگ بخورد، که اینجا ۵۰۰ واحد خانه اجاره‌ای را به صورت استیجاری می‌سازند، خودِ این یک عامل روانی در جهت کنترل قیمت اجاره‌بها و شکستن قیمت اجاره‌بهاست. وای به حال اینکه این تولید شود…
وقتی تولید شد، قاعدتاً اینجا باید تبعیض را کنار بگذارند، آقازادگی و خانم‌زادگی را کنار بگذارند و اینجا واقعاً باید دهک‌های ضعیف جامعه، کسانی که شرایط واقعی دارند و… پارتی‌بازی نکنند برای جوانانی که زیرساخت‌ها را دارند، چند سال از ازدواجش گذشته و باید فرزند داشته باشد. کشور رو به پیری است و مشکلات این‌چنینی دارد. با اولویت‌بندی‌های خاصی که باید برایش یک آیین‌نامه خاصی تدوین شود که قاعدتاً وزارت راه‌وشهرسازی باید متولی این امر باشد و خیلی از نهادهای دیگر مثل مشاوران املاک، شهرداری‌ها، بنیاد مسکن، وزارت کشور و… می‌توانند کمک کنند. یک آیین‌نامه اجرایی برایش [تدوین شود] که این خانه‌های اجاره‌ای به چه صورتی، چه مدتی، با چه اجاره‌ای، با چه افزایشی، در چند سال در اختیار یک فرد قرار بگیرد که این فرد یک فرصتی داشته باشد برای اینکه زیرساخت‌های زندگی‌اش را مهیا کند تا بتواند وارد یک طرح دیگری شبیه به مسکن مهر یا به هر اسم دیگری شود.
اصلاً اسم آن مهم نیست، مهم این است که برای مردم خانه بسازند. اسمش مهر است، آبان است، آذر است، دی است، بهمن است، اسفند است و… هرچه که هست… مهم نیست چه اسمی دارد. به قول دوستی می‌گفت: «بدم، هر طور که می‌دمی بدم.» خانه را بسازید، حالا با هر اسمی می‌خواهید بسازید، بسازید. این توازن برقرار شود مشکل مردم حل می‌شود.
لذا اینکه تعصب داشته باشیم مسکن مهر بد است، مسکن آبان خوب است، مسکن آذر خوب است، مسکن اجتماعی خوب است و… به این اسامی توجه نکنیم. موضوع این است که در کشور ما سالی بین ۸۰۰ تا یک میلیون ازدواج وجود دارد، تولید مسکن ما کمتر از ۳۰۰ هزار واحد است. از این دودوتا چهارتا چه می‌خواهید؟ به عنوان مثال، صد هزار تومان پول در جیب‌مان داریم، به یک رستورانی رفتیم که می‌خواهیم ۵۰۰ هزار تومان برایمان غذا بیاورند. خب، نمی‌توانیم بخوریم… فقط باید در حد صد هزار تومان غذا بخوریم. یا ۲۰ هزار تومان پول در جیب‌مان داریم می‌خواهیم غذا بخوریم باید یک ساندویچ بخریم با هم نصف کنیم و بخوریم.
پس ما در کشوری زندگی می‌کنیم که فقط ازدواج سالانه بین ۸۰۰ تا یک میلیون است و تولید مسکن کمتر از ۳۰۰ هزار واحد است، یعنی فقط برای این افرادی که در شرف ازدواج هستند حدود ۵۰۰، ۶۰۰ هزار خانه کم داریم، وای به حال افرادی که جا مانده‌اند، وای به حال افرادی که ازدواج کردند و خانه ندارند، وای به حال افرادی که چهار فرزند دارند خانه ندارند، وای به حال افرادی که ۴۰ سال پیش ازدواج کردند و هنوز مستاجر هستند و…. همه آنها را به این جمعیت اضافه کنید.
