یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: اینکه گفته می‌شود ۱۵۰۰نفر جمع شوند تا آنها از میان نامزدها یک لیست ۴۰نفره یا بیشتر را انتخاب کنند خوب است اما مشروط به آنکه در میان آن ۱۵۰۰نفر سلیقه‌های سیاسی مختلف وجود داشته باشد؛ به معنای دیگر آن تعداد، متشکل از طیف‌های مختلف اصولگرایی باشند.
به گزارش نامه نیوز ، هرچه به انتخابات مجلس نزدیک‌تر می‌شویم، سازوکار انتخاباتی اصولگرایان مشخص‌تر می‌شود؛ به‌نحوی که به تازگی مشخص شده است که نیروهای اصولگرا برای رسیدن به لیست واحد از چه سازوکاری استفاده می‌کنند. آن‌طور که محسن کوهکن به «نامه‌نیوز» خبر داد، قرار است شورای ائتلاف از ۱۵۰۰چهره سیاسی شناخته‌شده دعوت کند تا آنها به افرادی رأی دهند تا در نهایت آنهایی که حائز بالاترین رأی بودند، لیست نهایی انتخاباتی اصولگرایان را تشکیل دهند. کوهکن می‌گوید که این سازوکار می‌تواند مفید باشد اگر در بین مدعوین تمام سلیقه‌ها در نظر گرفته شود و همه طیف‌های اصولگرایی در انتخاب لیست نهایی سهیم باشند.
این فعال سیاسی اصولگرا در تشریح این سازوکار جبهه اصولگرایی در انتخابات مجلس به «نامه‌نیوز» گفت: «هدف مطلوب این است که اصولگرایان به یک لیست واحد برسند اما برای تحقق این هدف سازوکار و فرایند بسیار هم است. اینکه گفته می‌شود ۱۵۰۰نفر جمع شوند تا آنها از میان نامزدها یک لیست ۴۰نفره یا بیشتر را انتخاب کنند خوب است اما مشروط به آنکه در میان آن ۱۵۰۰نفر سلیقه‌های سیاسی مختلف وجود داشته باشد؛ به معنای دیگر آن تعداد، متشکل از طیف‌های مختلف اصولگرایی باشند. اگر چنین حالتی رخ دهد می‌توان انتظار داشت که لیست نهایی مورد توافق واقعی همه طیف‌ها باشد و سلیقه همه را تأمین کند؛ لیستی که ترکیبی از نظرات در آن وجود داشته باشد تا در نهایت ضریب اتحاد بالا برود اما اگر چنین نشود و مثلا ۶۰درصد از آن ۱۵۰۰نفر از یک گرایش اصولگرایی باشند و ۴۰درصد بقیه چهار گرایش را پوشش دهند، اتحاد حاصل نمی‌شود و لیست نهایی مورد توافق همه طیف‌ها نخواهد بود. نخستین ضرر چنین حالتی ارائه چند لیست است زیرا در نهایت وقتی دیده شود که یک گرایش اکثریت لیست را بسته است، به ارائه لیست مستقل دست می‌زند. دومین پیامد منفی هم این است که دیگر رأی‌دهندگان انگیزه خود را از دست می‌دهند و پای تبلیغات انتخاباتی و دعوت به مشارکت حداکثری نمی‌ایستند. گرچه اصولگرایان رأی‌دادن را یک وظیفه شرعی می‌دانند و رأی می‌دهند اما اگر لیست سلیقه همه طیف‌های اصولگرایی را تأمین نکند، برخی از تشویق به رأی‌دادن دست بکشند. بنابراین سازوکار دعوت از ۱۵۰۰نفر هم می‌تواند مفید باشد هم می‌تواند مضر باشد. یک وقتی ممکن است که یک جمعی بخواهند برخی را برای مسئولیتی انتصاب کنند؛ در آن حالت بحث فرق می‌کند اما در اینجا باید به یاد داشته باشیم که زمینه را برای انتخاب مردم مهیا می‌کنیم و در انتخابات این مردم هستند که می‌گویند چه کسی به مجلس برود و چه کسی نرود؛ بنابراین باید همه سلیقه‌های سیاسی اصولگرا در لیست نهایی حضور داشته باشند تا انتخابات به معنای دقیق کلمه شکل بگیرد و از تفرقه میان اصولگرایان هم جلوگیری شود».
کوهکن درباره احتمال اقبال عمومی به چندلیست انتخاباتی تصریح کرد: «نکته دیگر این است که سابقه نشان داده است که معمولا لیست‌های “الف” و “ب” آراء حداکثری را کسب می‌کنند و لیست سوم با سقوط رأی مواجه می‌شود؛ پس باید بکوشیم که به یک لیست برسیم».
او در پایان در پاسخ به این پرسش که آن ۱۵۰۰ نفر توسط چه نهادی در جبهه اصولگرایی تعیین می‌شود، گفت: «شورای ائتلاف از میان افراد شناخته‌شده و موجه ۱۵۰۰نفر را تعیین می‌کند و امیدواریم که نسبت به طیف‌های موجود در اصولگرایی این دعوت انجام شود. یعنی اگر برای مثال ۵طیف وجود دارد، ۱۵۰۰ تقسیم بر ۵ شود و هر یک از هر یک از طیف‌ها تعدادی نیروی سیاسی در بین آن ۱۵۰۰نفر حضور داشته باشند».
