به گزارش جمهوریت، سخنگوی وزارت دفاع چین نوشت که ساخت جزایر و تپه های شنی و مرجانی در دریای جنوبی اقدامی مشروع و قابل توجیه است و چین از آن دفاع می کند.
وی مخالفت های وزارت دفاع آمریکا را با ساخت و ساز جزایر در دریای جنوبی بی مورد دانست و افزود: برخلاف شایعه پراکنی های واشنگتن، این حرکت چین نقض مقررات نیست و این کشور با این کار، کشتیرانی آزاد در این پهنه آبی را به خطر نمی اندازد.
سخنگوی وزارت دفاع چین حق مشروع هر کشوری دانست که تاسیسات دفاعی و تجهیزات مورد نظر را در مناطق تحت حاکمیتی و قلمرو و تمامیت ارضی آرایش دهد و تصریح کرد: چین کماکان به این کار ادامه می دهد و حافظ صلح و ثبات منطقه است.
گزارش های انتقادی از چین بخصوص از سوی غربی ها حاکی است این کشور در دریای جنوبی در حال ساخت یک جزیره مصنوعی دیگر است آمریکا و برخی از کشورهای منطقه از جمله ویتنام و فیلیپین بارها در باره ساخت این جزایر با چین دچار منازعه شده اند.
این بار نیز اعلام شده است که چین در حال احداث جزایر مصنوعی در دریای جنوبی است که احتمالا به عنوان بندرگاه مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
غربی ها اعلام کرده اند که تصاویر ماهواره ای بدست آمده نشان می دهد که چین در حال ساخت جزایر و قوی تر کردن خود از لحاظ نظامی در منطقه مورد منازعه دریای جنوبی است اما چین این ادعاها را قبول ندارد و بر این باور است که این جزایر و بیشتر بخش های این منطقه دریایی، به پکن تعلق دارد.
روزنامه ‘ساوت چاینا’ از هنگ کنگ می نویسد که چین نمی خواهد در خصوص این مسایل با دولت ‘دونالد ترامپ’ رییس جمهوری آمریکا شاخ به شاخ شود اما طبیعتا کار ساخت جزایر مصنوعی را به شکل زنجیره ای متوقف نکرده است.
‘کارل تایر’ کارشناس آکادمی علوم دفاعی استرالیا می گوید که اگر چین می خواهد بر دریای جنوبی کنترل داشته باشد باید در مجمع الجزایر منطقه از جمله پاراسل که بشدت مورد منازعه است، حضور خود را تثبیت کند.
چین در ماه های اخیر بارها در این منطقه رزمایش هایی برگزار کرده و هواپیماها و جنگنده هایش را به پرواز درآورده و موشک های زمین به هوا مستقر کرده است و می گوید این سرزمین متعلق به این کشور است.
دریای جنوبی چین دریایی حاشیه‌ای است که بخشی از اقیانوس آرام به شمار می‌آید و ناحیه‌ای در حدود ۳ و نیم میلیون کیلومتر مربع از سنگاپور تا تنگه تایوان را در بر می‌گیرد.
پس از پنج اقیانوس جهان این دریا بزرگ‌ترین ناحیه دریایی جهان است.
جزیره‌های واقع بر دریای جنوبی چین که با هم یک مجمع‌الجزایر را تشکیل می‌دهند افزون بر صدها عدد هستند این جزیره‌ها که خالی از سکنه هستند و همچنین خود دریا، مورد جدال کشورهای مختلف بوده‌اند به همین علت حتی نام‌های متفاوتی برای اشاره به این دریا به کار می‌رود که البته «دریای جنوبی چین» نام پذیرفته شده بین‌المللی، حداقل در انگلیسی و زبان‌های اروپایی است.
جمهوری خلق چین تقریبا بر کل دریا و کشورهای ویتنام، فیلیپین، مالزی، برونئی و تایوان هریک بر بخش‌هایی از آن ادعای مالکیت دارند، همچنین این کشورها بر سر جزایر غنی از نفت و گاز اسپراتلی و پارسل اختلاف دارند.
ایالات متحده این دریا را از آب‌های بین‌المللی می‌داند و بر حق قانونی کشتی‌ها و زیر دریایی هایش در رفت و آمد در این دریا تاکید می‌ورزد.
منبع : ایرنا
انتهای پیام/
