جمهوریت-سعید شمس نوشت: حسن صادقی گفت: با دولتی روبرو هستیم که هم از تخصص، هم از تجربه محروم است و به همین دلیل، مشکلات مردم به ویژه قشر کارگر نه تنها رفع نمی شود، بلکه اقشار مختلف مردم روز به روز نسبت به آرامش معیشتی ناامیدتر می شوند.
حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با اشاره به حاشیه هایی که در این چند ماه گذشته درباره همسان سازی حقوق بازنشستگان مطرح شده است، اظهار داشت: اینکه وزیر کار از انجام همسان سازی اظهار نظر کرده است، به لحاظ شکلی درست است. یعنی همسان سازی نداریم و متناسب سازی داریم. با این توضیح که متناسب سازی یکبار در زمان دکتر سالاری انجام شده است، اما به دلیل اینکه ماده ۹۶ مبتنی بر تورم اعلامی بانک مرکزی به درستی انجام نشده است، ظرف ۲ سالی که دولت جاری شروع به کار کرده است، عامل این شده که ما متناسب سازی را مجدداً مورد ارزیابی دوباره و اعمال مجدد قرار دهیم. اگر امسال افزایش حقوق را مبتنی بر تورم بانک مرکزی انجام داده بودند، دیگر نیازی به متناسب سازی نبود. اما چون حقوق مبتنی بر تورم رسمی بانک مرکزی که ۷/۴۷ بوده و ۲۱ درصد افزایش داده اند، شرایط حقوقی به سال ۱۴۰۰ برگشته است. یعنی منی که ۲و نیم برابر پر کرده بودم الان ۲ برابر شده ام و حداقل نیم برابر عقب هستم.
عضو خانه کارگر در ادامه گفت: کارگران ایرانی بدترین شرایط معیشتی را تجربه می کنند و حتی برای تاًمین مایحتاج اولیه شان هم به چه کنم_چه کنم افتاده اند. این شرایط خطیر در حالی ذهن جامعه را مخدوش کرده و در نتیجه مردم را نسبت به آینده ناامید و نگران کرده است که مشاهدات موید این است که قرار نیست فرجی شود و مانع های آرامش اقتصادی برچیده شود. به همین دلیل جامعه، مخصوصاً قشر کارگر وضعیت کاملاً اسف باری را تجربه می کنند.
او افزود: اینکه رشد اقتصادی رویا می شود و گره های معیشتی زندگی را برای آحاد مختلف جامعه سخت کرده است، دلیلی ندارد جز اینکه بخشی از سیستم تصمیم گیری و اجرایی در ایران به رانت و… آغشته شده است. در واقع وقتی منیت ها پررنگ هستند، وقتی ضابطه جای خود را به رابطه داده است، وقتی جریان های تمامیت خواه به نظام حکمرانی رسوخ کرده اند و البته وقتی نهادهای مسئول، مسئولانی نابلد و فاقد تجربه را به کار گرفته اند، چطور می توانیم توقع نظم اقتصادی داشته باشیم. شرح این شرایط نشان می دهد، رانت و … همه ، مخصوصاً کارگران گرفتار کرده است.
حسن صادقی توضیح داد: وضعیت اقتصادی به قدری بد و غیرقابل تحمل است که کارگران هیچ امیدی ندارند. پس لازم است، دولت و سایر ارگان های مربوطه همه سعی شان را به کار بگیرند تا شرایط را برای اصلاح امور فراهم کنند که بنده به شخصه بعید می دانم، مشکلات رفع شود. در واقع وقتی به ترکیب نفرات اقتصادی دولت نگاه می کنیم، به این نتیجه می رسیم که هنگام چینش کابینه همه اِلمان ها در نظر گرفته شده است، آِلا تجربه، تخصص و در نتیجه کارآمدی! خب! در چنین حالتی چطور می توانیم به امید روزی بشینیم که کارگران با دغدغه حداقلی به امور کاری و زندگی خود برسند. پس این تاًکید لازم است که رئیس جمهوری بدون فوت وقت و در اسرع زمان از برای مدیریت اقتصاد کشور چهره هایی را جایگزین ناکارآمدهای فعلی کنند که از الزام های لازم برای مدیریت تواًم با نتیجه برخوردار باشند.
صادقی در پایان گفت: نکته معلوم چیزی جز این نیست که ماندگاری وضعیت فعلی جامعه را با سرعت زیادی به سمت بحران لاینحل هدایت می کند. پس چاره کار این است که نظام تصمیم گیری یکبار برای همیشه به این تشخیص برسد که «تجدید نظر در سیاست گذاری های کلی» از هر واجبی واجتر و از هر لازمی لازم تر است. در واقع اگر سیاست گذاران درک صحیحی از بحران فعلی نداشته باشند، بی شک با وضعیتی روبرو خواهیم شد که گذر از آن از هر دشواری دشوارتر خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
