به گزارش جمهوریت ;
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، در حال حاضر اخترشناسان یک سیاره کوتوله جدید را کشف کردهاند که دورترین جرم تا به حال شناخته شده است. این سیاره کوتوله “Farout” نام دارد.
نام علمی سیاره کوتوله مذکور “۲۰۱۸ VG۱۸” است، این جرم در فاصله ۱۲۰ واحد نجومی از خورشید دیده شد. واحد نجومی که با نماد AU نمایش داده میشود یکی از یکاهای طول است. بیشترین دوری زمین تا خورشید که نزدیک ۱۵۰ میلیون کیلومتر(۹۳٬۰۰۰٬۰۰۰ مایل) است برابر با یک واحد نجومی در نظر گرفته شده است.
این جرم اولین بار در تصاویری که در روز ۱۰ نوامبر توسط “تلسکوپ سوبارو “(Subaru telescope) در هاوایی گرفته شد، کشف شد.
تلسکوپ سوبارو(Subaru Telescope) نام یکی از بزرگترین و قویترین تلسکوپهای نوری واقع در رصدخانه مونوکی است که در هاوایی قرار گرفته است. این تلسکوپ متشکل از یک آینه مقعر است که قطر آن ۸ متر و ۲۰ سانتیمتر است.
روشنایی ۲۰۱۸ VG۱۸ از حدود ۵۰۰ کیلومتری(۳۱۰ مایل) قابل مشاهده است و کمتر از یک چهارم اندازه سیاره پلوتو است. رنگ نور مشاهده شده آن صورتی است که نشان میدهد فضای آنجا یخبندان است. اخترشناسان بر این باورند که احتمال دارد بیش از ۱۰۰۰ سال طول بکشد تا این سیاره یک دور کامل به دور خورشید بچرخد.
این شی جدید این هفته به طور رسمی توسط “مرکز بررسی ریزسیارهها”(مرکز بررسی ریزسیارهها) اعلام شد. مرکز بررسی ریزسیارهها، سازمان رسمی و سراسری جهانی مسئول جمعآوری دادههای مشاهدهای برای ریزسیارهها مانند سیارکها و دنبالهدارها، محاسبهٔ مدار آنها و انتشار این اطلاعات از طریق بخشنامه و دیگر نشریههای مرکز بررسی ریزسیارهها است.
سیاره کوتوله
سیاره کوتوله در تعریف اتحادیه بینالمللی اخترشناسی از برخی جرمهای آسمانی در سامانه خورشیدی، دارای ۴ ویژگی زیر است:
۱٫ در مداری به دور خورشید میگردد.
۲. آنقدر جرم دارد تا خودگرانی آن بر نیروهای جسم صلب غلبه کرده و جسمی با تعادل هیدرواستاتیک(تقریباً گِرد) به وجود آید.
۳. تمام مسیر(مدار) خود را از اجرام ریز و درشت جارو نکردهاست به این معنی که آنها را جذب یا دفع نکرده است.
۴. قمر یک سیاره نیست.
حد بالا و پایینی برای اندازه و جرم سیارههای کوتوله، دقیقاً مشخص نشده است. البته حد پایین را تعادل هیدرواستاتیک تعیین میکند، اما اندازهای که در آن، این تعادل را برقرار میسازد، ممکن است با توجه به ترکیب و تاریخچه جسم تغییر کند.
انتهای پیام
