جمهوریت – اصلاحات پرس نوشت: صف بندی ها در جناح اصولگرا برای تصاحب صندلی ریاست مجلس به ایستگاه آخر نزدیک شده و آنطور که از حملات توئیتری طرفین برداشت می شود “وحدت” دست نیافتنی است.
هر چه به هفتم خرداد و آغاز مجلس یازدهم نزدیک می شویم خیال خوش شهردار سابق تهران برای فرماندهی مجلس آن هم با کسب اکثریت آرا کمرنگ تر می شود! وی که برای به دست آوردن آرا نمایندگان منتخب به وعده و وعید دادن های مرسوم و پرطمطراق خود بسنده نکرده و برای رسیدن به ریاست مجلس در بحبوحه ی بحران کرونا سفر های استانی می رفت هم اکنون شانس خود را کم تر از همیشه می بیند.
قالیباف حاضر نیست زیر بار تعهد عدم کاندیداتوری شدن در انتخابات ۱۴۰۰ رود و به همین دلیل از طرف مخالفین به سکوی پرتاپ کردن کرسی ریاست مجلس برای تصاحب پاستور متهم است. از طرفی دیگر بخش عظیمی از منتخبین مجلس یازدهم که منتقد نحوه ریاست لاریجانی در مجلس هستند شهردار سابق را لاریجانی دوم می دانند که خود را در جایگاه ریاست، نماینده تر از باقی نمایندگان به حساب می آورد
همان طور که پیش بینی می شد آب جبهه پایداری و مدیران سابق دولت نهم و دهم با قالیباف در یک جوی نمی رود و اختلافات قدیمی و ریشه ای آنها در بحث انتخاب ریاست مجلس ظهور و بروز پیدا کرده که شاهد مثال آن حمله منتخبین نزدیک به قالیباف به صادق محصولی قائم مقام جبهه پایداری و وزیر کشور دولت احمدی نژاد است که تلویحا وی را به “پدرخواندگی” و تصمیم گیری برای مجلس یازدهم متهم کرده اند زیرا اقدامات او به مذاق آنها خوش نیامده.
در کنار دو گروه فوق الذکر نیروهای سنتی اصولگرا به رهبری میرسلیم را هم اضافه کنیم که مدت هاست به شکلی جدی از عملکرد و حواشی غیر قابل انکار شهردار سابق تهران انتقاد می کنند. کنایه معنادار دبیرکل حزب موتلفه به قالیباف موید این نکته است که اصولگرایان نمیخواهند هزینه حواشی شهردار سابق تهران را بپردازند. بادامچیان اخیرا در مصاحبه ای عنوان کرده بود “رئیس مجلس نباید دچار حواشی فساد اقتصادی باشد”.
پس از مطرح شدن گزینه های مختلف برای رقابت با قالیباف آن گونه که مشخص است این سید مصطفی میرسلیم است که توانسته مهره ی موثری در کمپین “نه به ریاست قالیباف” باشد. و مهمتر اینکه همه در محافل سیاسی او را مورد حمایت می دانند فاکتوری که قاعدتا در مجلس اصولگرا بسیار مهم است. از طرف دیگر گزینه های تیم احمدی نژاد نیز در حال پیاده کردن بازی پیچیده ای هستند و حتی دو هفته مانده به آغاز مجلس یک گزینه مشخص را انتخاب نکرده اند و با اینکه حاجی بابایی و شمس الدین حسینی گزینه های اصلی آنها بود حالا آرام آرام این نیکزاد است که پررنگتر می شود و نام او بیشتر بر سر زبان ها افتاده است.
اندکی مانده به آغاز به کار مجلس جدید حتی طرفین دوئل نهایی ریاست مجلس اصولگرایان مشخص نیست و از بهار این بهارستانی های جدید پیداست که منتظر وحدت حای در این مجلس یکدست اصولگرا هم نباید بود.
