جمهوریت: رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس خواستار اتخاذ روش های نظامی برای قطع زنجیره شیوع کرونا شد.
عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی جلسه علنی امروز مجلس:
* نمی توانیم شل کن سفت کن داشته باشیم، باید رفتاری که در ووهان شد در ایران هم بشود تا زنجیره شیوع کرونا قطع شود.
* سپاه، بسیج، نیروی انتظامی، نیروهای مردمی، استانداران و فرمانداران در مسیر مقابله با کرونا تلاش‌های بسیار زیادی کرده‌اند، ولی می‌توانستیم در مسیر مقابله با این ویروس عملکرد بهتری داشته باشیم.
* چین در ووهان پلیسی عمل نکرد بلکه نظامی عمل کرد، نگذاشت مردم بیرون بیایند و آذوقه را به درب منازل برد. باید در ایران هم معیشت کارگران و مردم تامین شود بعد بگوییم بیرون نیایید. نمی شود گفت بیرون نیایید و بعد به معیشت هم توجه نکرد.
* چین یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفری توانسته کرونا را مهار کند، چرا ما با ۸۰ میلیون نفر نمی‌توانیم از مهار این ویروس برآئیم؟اگر با روش فعلی برای مهار کرونا اقدام کنیم، جامعه دچار استرس شده و عملاً مهار آن سخت خواهد شد.
* اگر نظامی عمل کنیم صددرصد مردم بیرون نخواهند آمد. در سیزده به در پلیسی عمل شد و موفق بودیم اگر نظامی عمل کنیم می توانیم زنجیره شیوع را قطع کنیم.
* این وضعیت فعلی استرس ایجاد خواهد کرد، هر روز ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر به مبتلایان به کرونا اضافه می شود. با روش فعلی این ویروس تبدیل به وضعیت مزمنی خواهد شد که اشتغال، تولید کارخانه ها و … را دچار آسیب خواهد کرد.اگر می خواهیم این زنجیره را قطع کنیم باید قوای سه گانه کنار هم به یک فکر مشترک برسند و جلوی این آسیب ها گرفته شود. خرج و مخارج زندگی مردم را برای یک ماه تامین کنیم. حتما پیشگیری مقدم بر درمان است و هزینه آن یک‌سوم درمان است، در حالی که راندمان آن هم ۱۱ تا ۳۰ برابر است.
روزنامه کیهان: برای مبارزه با کرونا از روش‌های سختگیرانه استفاده شود
این روزنامه در ادامه نوشت:
* در این شرایط چه باید کرد؟ آیا صرفا در خانه ماندن و از ماسک و دستکش استفاده کردن و دست‌ها را ۲۰ ثانیه شستن جواب می‌دهد؟ زندگی مردم چه می‌شود؟ مگر نه اینکه زندگی خرج دارد؟ آیا کاری که دکتر روحانی کرد و چراغ سبز شروع کسب و کارها را با کمی محدودیت و پروتکل روشن کرد، کار درستی بود؟ اینکه «ستاد ملی مقابله با کرونا» از مردم صرفا بخواهد، مراعات کنند، کافی است یا نه، باید مثل چین از اهرم زور نیز استفاده کنیم؟
* در یک جمع‌بندی می‌توان این نتیجه را گرفت که، کشورها بسته به تخصص، امکانات و «ظرفیت»های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که دارند، به جنگ این ویروس رفته و بعضا حتی از اهرم زور و خشونت نیز استفاده می‌کنند.
* بهترین راه‌حل این است که اول، زنجیره این ویروس قطع شود، بعد با خیال راحت تلاش برای جبران آنچه از دست رفته آغاز گردد. بله، قطعا این گزینه خسارت زاست اما چه خسارتی بالاتر از به خطر افتادن جان مردم است؟! این را هم به یاد داشته باشید که، گزینه «اول قطع زنجیره بعد شروع کسب و کار» در خود، مهار ویروس را دارد اما، پیش بردن هر دو گزینه معلوم نیست ما را به کجا خواهد برد. در این بین، می‌توان با اقدامات مسئولین و آن فرهنگ زیبای ایرانی-اسلامی، خسارت‌ها را کاهش داد.
* در هر کشوری افرادی هستند که ساز مخالف بزنند. مثلا آن ۲۰ درصدی که رعایت نکرده و در ایام عید به سفر رفتند، جزو همین افراد هستند.
