جمهوریت: رئیس فراکسیون امید با بیان اینکه بخشهایی از اصولگرایان اعتقاد جدی به مشارکت حداکثری مردم در انتخابات ندارند، تاکید کرد: گفتمان اصلاحطلبی به جد اعتقاد دارد که نباید خود را قیم مردم بدانیم و برای آنها تصمیم بگیریم اما جریان رقیب چنین اعتقادی ندارد.
محمدرضا عارف در جمع اعضای شاخه جوانان جامعه اسلامی مهندسین در سلسله نشستهای «بررسی آینده گفتمانهای سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران» با بیان اینکه برگزاری این نشستها در یک فضای صمیمی میتواند در پرداختن به چالشهای مهم کشور و رسیدن به راهکارها و راهحلهای اجماعی مؤثر باشد بر ضرورت تداوم اینگونه نشستها در سه سطح درون تشکیلات، درون تشکلهای همسو و نیز در میان جریانات داخل نظام تاکید کرد.
وی ادامه داد: در آغازین ماههای دهه پنجم انقلاب قرار داریم و با چالشهای جدی بیرونی و درونی یعنی تحمیل تحریمهای ظالمانه و جنگ تمامعیار اقتصادی و نیز ناکارآمدی در بخشهایی از حاکمیت و امور اجریی در پاسخ به مطالبات مردم و عدم پاسخگویی و تحقق آرمانهای نظام در ساختار اداری کشور روبهرو هستیم.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بر لزوم آسیبشناسی چهار دهه گذشته که آن را الزام حیاتی برای ادامه راه انقلاب و رشد و تعالی کشور دانست، تاکید کرد و اظهار داشت: به نظر من در مقطع فعلی شاید مهمترین کار تحلیل دقیق و آسیب شناسانه واقعی از عملکردها و رفتارها به خصوص در جریانات سیاسی در دو مقطع قبل از پیروزی انقلاب و چهار دهه اول بعد از پیروزی انقلاب باشد، برای ادامه راه و برای اینکه بتوانیم در پاسخ به مطالبات مردم و رشد و تعالی کشور بهتر جلو برویم، نیاز به این آسیبشناسی داریم.
عارف افزود: رمز موفقیت و پیروزی از سال ۴۲ تا سال ۵۷ وحدت فرماندهی راهبردی، انسجام و همبستگی مردم و همراهی مردم با رهبری انقلاب بود.
ناکارآمدی و فساد زمینه اثرگذاری تحریمها در نظام مدیریت اقتصادی کشور را فراهم کرد
وی اضافه کرد: در چهار دهه گذشته با وجود دستاوردهای ارزشمندی مانند مقابله با گروهکها و دشمنان انقلاب، ۸ سال دفاع مقدس، دستاوردهای علمی و مقابله با تحریمها سؤال جدی که مطرح است این است که آیا در تحقق آرمانها و حاکمیت ارزشها و در رشد و پیشرفت و پاسخ به مطالبات مردم موفق بودهایم؟ علل موفق نبودن در برخی موارد چیست؟ باید بعد از گذشت چهل سال از انقلاب مشخص شود که چرا نتوانستیم در تحقق برخی شعارها و وعدهها موفق باشیم.
رئیس فراکسیون امید با برشمردن برخی چالشهای جدی کشور از جمله در حوزه مدیریت آب و محیط زیست، نظام اداری و نظام بانکی، صندوقهای بازنشستگی و بیمهای، نداشتن توفیق در مبارزه با فقر و فساد و تبعیض، چالش اقتصادی و معیشتی مردم و چالش کارآمدسازی نظام مدیریتی، تصریح کرد: به نظرم ناکارآمدیها، سیاستگذاریهای غلط و فساد، بسیار بیشتر از تحریمها بر اقتصاد کشور و زندگی مردم اثر سوء داشته است. ناکارآمدی و فساد زمینه اثرگذاری تحریمها در نظام مدیریت اقتصادی کشور را فراهم کرد.
عارف استفاده از ظرفیت نخبگان و کارشناسان، تعامل و همکاری جریانات و تشکلهای مختلف را مهمترین نیاز گفتمانهای سیاسی برای مقابله با چالش کشور برشمرد و خاطرنشان کرد: گفتمانهای سیاسی داخل نظام باید به حوزه کارآمدی و استفاده از خبرگان و نخبگان توجه جدی کنند.
وی بر ضرورت ارتقای جایگاه تشکلهای سیاسی و باور به نقشآفرینی احزاب تاکید کرد و ابراز داشت: حاکمیت مردمسالاری دینی و اجرای اصول مختلف قانون اساسی به ویژه فصل سوم قانون اساسی ضرورت تحزب و توجه به تشکلهای شناسنامهدار را ایجاب میکند.
اعتماد مردم به تشکلهای سیاسی، آسیب دیده است
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه مردمسالاری دینی بدون احزاب فعال و فراگیر عملی نیست، عنوان کرد: یکی از وظایف اصلی احزاب تقویت اعتماد عمومی مردم است، با کمال تأسف به دلیل رویکردهای تخریبی احزاب نسبت به هم اعتماد مردم به تشکلهای سیاسی، آسیب دیده است.
عارف با بیان اینکه حرکات ائتلافی و جبههای اگرچه امروز یک ضرورت است و باید حمایت شود اما نمیتوانند پاسخگوی عملکردها باشند و باید جای خود را به تدریج به احزاب فراگیر و مسئولیتپذیر بدهند، یادآور شد: تقویت و میدان دادن به تشکلها و احزاب و آزادی عمل آنها در چارچوب قوانین و مقررات ضرورت حاکمیت مردمسالاری و مشارکت مردم در همه امور است.
وی با تاکید بر ضرورت تعامل، همکاری و گفتوگوی بین تشکلها و مورد توجه قرار دادن ایده گفتوگوی ملی بیان کرد: بسیاری از آسیبهای دهه گذشته ناشی از دورویی، برچسب زدنها، انحصارطلبیها، سیاست حذف، نگاههای قیممآبانه و معیارهای دوگانه در تصمیمسازیها و تصمیمگیریها، خودبزرگبینیها در میان جریانات سیاسی است.
رئیس فراکسیون امید با مخاطب قرار دادن جوانان گفت: به عنوان یک معلم که از ابتدای انقلاب در مسئولیتهای مختلف حضور داشتم، باید بگویم که بدون توجه به مهمترین اجزای یک گفتمان اصیل در جمهوری اسلامی ایران نمیتوانیم کشور را از این شرایط سخت و دشوار به سلامتی عبور دهیم.
توجه به ارتقای اعتماد عمومی رمز موفقیت است
عارف توجه به همبستگی و منافع ملی و مشارکت همه جریانات درون نظام در مدیریت مسیر سخت و دشوار کشور را خواستار شد و با بیان اینکه توجه به ارتقای اعتماد عمومی رمز موفقیت است، اظهار داشت: اخلاقمداری و ارتقای فرهنگی جامعه با سازوکارهای نرم و فرهنگی و جاذبههای حداکثری و مبارزه با فقر و فساد و تبعیض بهصورت باورمند، جدی و فراتر از نگاههای سیاسی نیاز اصلی اقتصاد و مدیریت کشور است.
وی با بیان اینکه توجه به زندگی و معیشت همراه با منزلت برای مردم مهمترین مأموریت گفتمانی در کشور است، تصرح کرد: کارآمدسازی نظام مدیریت و اصلاح ساختارهای اجرایی کشور، با استفاده از خبرگان و شایستگان فارغ از سلیقههای سیاسی زیرساخت کلیدی برای ارتقای نظام جمهوری اسلامی ایران است.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی طراحی و اجرایی کردن مشارکت حداکثری مردم در همه رویدادهای سیاسی و اجتماعی مهم کشور و استفاده از ظرفیت لایزال مردم در مقابله با آسیبهای اجتماعی، ارتقای شاخصهای فرهنگی و ارتقای شاخصهای توسعه و پیشرفت، میدان دادن به تشکلهای مردمی و NGOها را ضرورتی مهم در مقطع فعلی کشور برای عبور از بحران اعلام کرد.
عارف در پاسخ به سوالی درخصوص استفاده افراد از مزیتهای فعالیت جبههای و پایبند نبودن به الزامات فعالیت جبههای خاطرنشان کرد: این یک واقعیت است که متاسفانه عدهای از منافع فعالیت جبههای استفاده میکنند و در بزنگاهها هیچگونه پایبندی به مرام و مسلکی ندارند. نمونهاش را در انتخابات مجلس دهم و لیست امید دیدهایم. عکس یادگاری با ما میگرفتند ولی در مجلس به گونهای دیگر رفتار کردند برای حل این معضل هیچ راهی جز تشکیل احزاب فراگیر نداریم.
وی در پاسخ به سوالی درباره لزوم تشکیل مجلس سطح دوم در کشور ابراز داشت: با تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا تصور میشد دیگر پیگیری امور محلی به نمایندگان شوراها سپرده شود و نماینده مجلس در سطح ملی پیگیر اهداف کلانتری باشد اما متاسفانه کماکان در مجلس شاهدیم مطالبات محلی پیگیری میشود. تشکیل مجلس دوم و بالادست در صورت تایید، ضرورت آن که به نطر میرسد مورد تایید بخشهایی از نخبگان و سیاستمداران است نیاز به اصلاح قانون اساسی دارد.
رئیس فراکسیون امید در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر عدم ارئه تعریف مشخص از اصلاحطلبی بیان کرد: این سوال را درخصوص اصولگرایی هم میتوان مطرح کرد وجه مشترک دو جریان اصیل انقلاب باور به ارزشها و تمامی اصول قانون اساسی است ولی در برخی تاکتیکها و روشها اختلافاتی بین این دو جریان است به خصوص در نگاه به مردم و آزادی و مقوله جمهوریت نظام. هنر اصلاحطلبان، جذب است اما در نقطه مقابل جریان رقیب تبحر زیادی در دفع و طرد نیروها دارد. در مقولههای فرهنگی همچون ممیزی و سانسور نیز اختلاف نظر جدی بین ما و اصولگرایان وجود دارد. گفتمان اصلاحطلبی به جد اعتقاد دارد که نباید خود را قیم مردم بدانیم و برای آنها تصمیم بگیریم اما جریان رقیب چنین اعتقادی ندارد.
عارف اضافه کرد: بخشهایی از اصولگرایان اعتقاد جدی به مشارکت حداکثری مردم در انتخابات ندارند.
راهحل فائق آمدن به چالشهای کنونی باور به جوانان و میدان دادن به آنهاست
وی راهحل فائق آمدن به چالشهای کنونی را باور به جوانان و میدان دادن به آنها دانست و با اشاره به بیانیه گام دوم رهبر انقلاب این بیانیه را نقشه راه کشور در دهه پنجم انقلاب و حاکمیت علم و فناوری در این دهه دانست و یادآور شد: در تمامی مسئولیتهایی که داشتهام تلاش کردم به جوانان میدان دهم به خصوص در مسائل علم و فناوری. در دولت اول آقای روحانی وعده جوانگرایی محقق نشد اگرچه در دولت دوم ایشان تلاشهایی در این زمینه صورت گرفت ولی انتظارات در این خصوص برآورده نشده است و هنوز مقاومتهایی در سپردن مسئولیتها به جوانان میشود.
رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا برخی اصلاحطلبان به سمت اپوزیسیون نظام جذب شدند، عنوان کرد: اولا باید در نظر داشت که اصلاحات و هواداران آن طیف گستردهای را شامل میشود، از سوی دیگر نباید از نظر دور داشت که متاسفانه اصلاحطلبان همیشه مورد هجمه و تخریب قرار گرفتند و چه برچسبهای که به اصلاحطلبان زده نشد. باید آسیبشناسی شود که چه رفتارهایی که با یک نخبه سیاسی صورت میگیرد که در نهایت کارد به استخوانش میرسد و از کشور مهاجرت میکند. خواهش من این است که موضوعات اینچنینی به صورت جریانی مطرح نشود. اصلاحطلبان این ظرفیت را دارند که هیچ گاه به رقیب خود انگ و برچسب نزنند. مثلا در بحث جاسوسی و بازداشتهای صورت گرفته در ادوار مختلف چرا بیشتر این بازداشتها مربوط به یک طیف سیاسی خاص است؟ آیا نمیشود از این موضوع برای اهداف جریانی استفاده کنیم ولی هیچ گاه این موضوعات را برای رقیب خود مطرح نمیکنیم و حساب فرد یا افراد محدود منسوب به یک جریان را به حساب کل جریان نمیگذاریم.