آقای رادان فکر کرده‌اند میدان جنگ است

جمهوریت – اشرف بروجردی فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که این روزها موضوع حجاب مساله مورد بحث بین جامعه، حاکمیت، فعالان سیاسی و دستگاه‌ها تبدیل شده است. در این موضوع چه راهکاری وجود دارد که ضمن تامین رضایت نظر مردم، عرف جامعه هم رعایت شود، گفت: مساله حجاب در واقع به یک مساله اصلی در جامعه ما تبدیل شده است. بحث‌هایی که پیرامون حجاب از سوی مسئولین، صاحبنظران و عامه مردم مطرح می‌شود، به گونه‌ای است که گویی همه مسائل و مشکلات جامعه در این بحث خلاصه می‌شود.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی اشرف بروجردی را در ادامه می خوانید:

• به نظر من مسئولین وقتی با طرح موضوع، راهکارهایی را مطرح کرده و پیشنهاداتی را ارائه می‌دهند و قانون وضع می‌کنند همه آدرس غلط دادن است. جامعه در حال حاضر درگیر مسائل اقتصادی و گرانی بوده و در یک کلام درگیر هویت خودش است.
• برای اینکه خود را متعلق به این سرزمین می‌بیند و به قدری شرایط برای زندگی سخت شده که ترجیح می‌دهد سرزمین خود را رها کرده و مهاجرت را انتخاب کند که آمار مهاجرت قابل مشاهده است.
• بنابراین این موضوع کاملا مشخص است که مسئولین و مدیران ارشد ما و به تعبیر دیگر برخی مدیران ناکارآمدی که امروزه تولیت امور را برعهده گرفتند، لازم است قبل از هرچیز، شناخت کافی و وافی از جامعه داشته باشند. برای یک مدیر، مردم‌شناسی به عنوان یک اصل است.
• مدیر اگر نداند مخاطب او کیست، با چه کسی حرف می‌زند و طرف مقابل چه ویژگی‌هایی دارد، مشخص است که ناکارآمد است. تا ما می‌گوییم ناکارآمد می‌گویند چرا این حرف‌ها را می‌زنید و مدیران ما بهترین و تواناترین‌ مدیران بعد از انقلاب هستند و کارهای فوق‌العاده انجام می‌دهند.
• آمار غلط و نامربوط داده می‌شود. آماری از انجام کارها ارائه می‌شود که یک صدم  آن قابل اجرا نبوده و در جامعه نیز اجرایی نشده است. یعنی فقط در قالب شعار و حرف باقی مانده و گفته می‌شود. به نظر من همه این موارد نشان از آدرس غلط دادن و کد اشتباه دادن به جامعه است که مردم احساس کنند، دولت همه مسائل را حل کرده و الان به مسئله حجاب رسیده که باید آن را حل کند.
• در رابطه با اصل بحث حجاب خودتان می‌دانید، صاحب‌نظران زیاد، اهالی علم، حتی علما و مجتهدین خیلی‌ها قائل به این نحوه و رویه نیستند و کدهایی که از زمان صدر اسلام و زمان پیغمبر از تاریخ اسلام داده می‌شود، نشان‌دهنده این است که در مقوله حجاب، با مردم هیچ‌وقت به عنوان یک مساله در این خصوص برخورد نشده و هیچ‌وقت در هیچ مقطع تاریخی با چنین مساله‌ای روبه‌رو نبودند.
• مگر مقطع تاریخی رضاشاه که عکس آن عمل شد و تلاش شد حجاب برداشته و مردم بی‌حجاب شوند. بنابراین تا قبل از آن تاریخ‌ سوابق نشان می‌دهد که هیچ‌وقت حجاب به عنوان موضوع بحث و موردنظر مطرح نبوده است.
• به همین دلیل عرض می‌کنم که این آدرس غلطی است که توسط مسئولین داده می‌شود تا هم مساله را خیلی بزرگ جلوه دهند و هم اینکه بگویند همه مسائل حل شده و فقط الان مساله حجاب مانده است.
• یک عده با طرح مسئله حجاب یک نوع اشتغال ذهنی برای جامعه ایجاد کردند تا ذهنیت مردم از مسائل اولیه زندگی‌شان انحراف پیدا کند، به آن مسائل کمتر فکر کنند و بیشتر در برابر فشارهایی که به آنان وارد می‌شود مقاومت کنند.
• جناب سردار رادان قبل از این دوره یک دوره رئیس پلیس تهران بودند، همه ما تعابیری از جمله برخورد با مردم، برخورد با تحرکات خیابانی، برخورد با بعضی مسائل، که ایشان به کار می‌بردند را یادمان است.
• وظیفه پلیس ایجاد امنیت است. وظیفه پلیس ایجاد ناامنی نیست که بخواهد بگوید اگر شما فلان خطا را کردید می‌گیرم، می‌برم، می‌زنم، زندانی می‌کنم. وظیفه پلیس فراهم کردن امنیت و آسایش مردم است.
• حرفی که جناب آقای رادان زدند درست عکس وظیفه پلیس کشور است. پلیس باید بتواند از جان، حیثیت و شرایط زیست مردم حفاظت و صیانت کند، این وظیفه پلیس است. نه اینکه بیاید تهدید کند به اینکه تذکر می‌دهیم، بعد زندان می‌فرستیم، پرونده درست می‌کنیم و ماشین را توقیف می‌کنیم.
• این ادبیات از کجا نشأت می‌گیرد؟ تعبیرم این است که این ادبیات ناشی از این است برخی فکر می‌کنند وقتی می‌خواهند امنیت ایجاد کنند باید حتما برخورد کنند. من یادم است زمان آقای احمدی‌نژاد ما یک کار علمی و تحقیقاتی روی واژه «برخورد» انجام دادیم.
• مشاهده کردیم که وقتی در همه‌ موضوعات این کلمه به کار گرفته می‌شود مانند این جمله که اگر فلان کار را نکنید با شما برخورد خواهد شد، تاثیر این کلمه در افزایش سطح خشونت جامعه بسیار مبرهن، واضح و آشکار است.
• در یک مقطع تاریخی زمانی که این واژه به کار گرفته می‌شد، تاثیر این کلمه را روی رفتارهای خشنی که بعضی از مردم در دعواهای خیابانی، درون جامعه، همسایه و حتی درون خانه داشتند را می‌دیدیم که چقدر توانسته در افزایش خشونت موثر باشد.
• جناب آقای رادان هم فکر می‌کنند اگر این واژه را به کار ببرند و بگویند ما برخورد خواهیم کرد، امنیت برقرار می‌شود. در حقیقت با به کار بردن این واژه خشونت را در جامعه تشدید می‌کنیم. استفاده از این کلمه، خشونت را افزایش می‌دهد، مردم را عاصی می‌کند. مردم را نسبت به حاکمیت و نظام و آن اعتمادی که باید بین مردم و حاکمیت به وجود بیاید بدبین می‌کند.
• همه این موارد حاصل این نوع نگاه و برخوردهای غلطی است که صورت می‌گیرد. آقای رادان فکر کرده‌اند اینجا میدان جنگ است، متاسفانه ادبیات برخی مسئولان ما ادبیات نظامی‌ شده است. ادبیات جامعه‌شناختی نیست که بتواند به جامعه آسایش، آرامش و محبت نثار کند. پلیس ما باید حافظ جان و امنیت ما و برخوردهایی که با ما می‌شود باشد و نه بر عکس مساله.
•  طبق آن چیزی که آقای رادان اعلام کرده به طور کلی این روند مردم را بدبین، عصبی و ناراحت می‌کند. شما می‌دانید این ملت کم آسیب ندیده است، ۸ سال جنگ را تجربه کرده، سال‌ها محرومیت و تحریم را تحمل می‌کند. همه جوره در حال تحمل فشار است. این فشارها از طرف حاکمیت چه معنایی دارد؟ آیا واقعا شرایط برای این کار فراهم است؟ آیا اصلا این کارها موثر است و می‌تواند نتیجه بدهد؟
• به نظر من نتیجه‌ این رفتار تقابل بیشتر را درپی خواهد داشت. مردم نسبت به مسئولان و  خصوصا پلیس بی‌اعتمادی بیشتری را تجربه خواهند کرد و این بسیار آسیب‌رسان است.
• اینکه فرمودید آیا زیرساخت‌های آن فراهم است؟ قطعا نیست. فرض کنید تعدادی از مردم در طول روز در ماشین‌های خود بدون حجاب هستند. شما چقدر پارکینگ‌ دارید که بتوانید ماشین مردم را در آنجا نگهداری کنید؟
• حاصلِ از روی بی‌اطلاعی و ناآگاهی حرف زدن نتیجه‌اش این می‌شود. باید ارزیابی صحیحی از وضعیت و شرایط جامعه داشته باشیم که بتوانیم این روند را به جمع‌بندی برسانیم تا راهکار ارائه دهیم و نسبت به جامعه شرایطی را فراهم کنیم که مردم احساس علاقه داشته باشند و به دنبال خروج از مرزها نباشند.
• من نمی‌دانم چرا ما این تجارب را استفاده نمی‌کنیم. در حالی که همیشه آویزه گوش‌مان است که “من جرب المجرب حلت به الندامه.” هرکسی که آزموده را بیازماید به خطا رفته و پشیمانی برای او وجود دارد؛ ما در ضرب‌المثل‌های خودمان این موضوع را داریم که آزموده را آزمودن خطاست. یعنی کسی که کاری را که قبلا انجام شده و بخواهد دوباره آزمایش کند اتلاف وقت، انرژی و سرمایه‌ جامعه (که انسان‌ها هستند) است. به در، دیوار، سنگ و چوب که قرار نیست حاکمیت کنیم، حاکمیت بر مردم است یعنی مردم را همراه داشتن و این می‌تواند نتیجه کار باشد.
• جامعه ما هم قبلا همین‌طور بود یعنی هیچ‌کس حساسیت خاصی نسبت به بی‌حجاب‌ها نداشت و مردم به تدریج خودشان احساس شرمندگی کردند و محجبه شدند. اگر قرار است بخواهید و بتوانید جامعه را به سمت انتخاب حجاب ببرید و راه درست را به مردم نشان دهید، قاعدتا باید در جلسات گفت‌وگو، بحث و تبادل‌نظر به نتیجه مشخص رسید.
• عملا زن محجبه اگر رفتار مناسبی با دیگران داشته باشد نه مثل آن خانمی که در اتوبوس موبایل خود را درمی‌آورد فیلم می‌گیرد و آن دختری که از او فیلم گرفته می‌شود به زندان می‌افتد، شاهد این رفتارها نخواهیم بود.
• مردم باید یاد بگیرند که خشونت راه رسیدن به موفقیت نیست. اعمال خشونت جامعه را دچار آشفتگی، سردرگمی و آسیب فراوان خواهد کرد. چون در خیلی از کشورهایی که امروزه ما به عنوان کشور اسلامی مانند مالزی و کشورهای حاشیه خلیج فارس مثل عمان آنها را می‌شناسیم، کسی که محجبه است محجبه‌ بوده و آن کسی که بی‌حجاب بوده، بی‌حجاب است.
• در بسیاری از کشورها وقتی آزادی انتخاب وجود داشته باشد، به دلیل آنکه ما ملت مسلمان هستیم و مسلمان‌ها نسبت به مبانی باورهای دینی و اعتقادی‌ خود حساس هستند، به تدریج به سمت پوشش مناسب سوق پیدا می‌کنند و متاسفانه این نوع برخوردها، باعث آسیب بیشتر به جامعه است.