جمهوریت : جلوه گری «ناحق» در قالب «حق» با توسل به رسانه های ارتباط جمعی اگرچه موضوع جدیدی به شمار نمی آید اما «صلح و عدالت» به علت تفسیرهای شخصی و مصادره به مطلوب کردن مسائل، تعصبات خشک و کینه های حقیرِ ناشی از برجسته کردن تفاوت های فرهنگی، دینی و تمدنی بیش از هر زمانی دستخوش انحرافات و کژی قرار دارد. در حالیکه گرایش به «آرامش و عدالت» یکی از اصیل ترین و بنیادی ترین گرایش در نهاد انسانهاست و همزیستی مسالمت آمیز فرهنگی، دینی و تمدنی مورد قبول تمامی ادیان توحیدی و بسیاری از نحله ها و مکاتب بزرگ بشری است.
قرائت ناصواب و نگاه تک بعدی به قوانین و اجرای یک جانبه با نادیده گرفتن دیگر فرامین و عدول از دایره حقیقت، بهانه و اسباب توهین به ادیان، ملل و فرهنگ ها و همچنین زمینه نقض صلح و امنیت را فراهم کرده است. در حالیکه تحقق صلح عادلانه و امنیت جهانی در گرو وحدت ملتها و جلوگیری از نفاق و جریحه دار شدن احساسات انسانهاست.
دشمنی های ساختگی بر اساس تبلیغ برتری «نژادی- قاره ای- منطقه ای، جنسیتی و قومی و قبیله ای» خشونت های پیدا از جمله «نسل کشی انسان ها، کشتار غیر نظامیان، اسارت مردم بی دفاع، تعدی و تعرض جنسی به زنان و کودکان و آوارگی خانواده ها» و خشونت های پنهان مانند «در مضیقه قرار دادن ملتها با هدف تحریم اقتصادی دولت ها، انحصاری کردن علم و دانش و نمایش غیر واقعی بحران و زمینه سازی برای اقدامات نظامی»، جهان پیچیده امروز را در توهم توطئه و کینه ورزی میان ملت ها متوقف کرده است.
چه بسا همفکری فعالان عرصه رسانه در بازنگری اصطلاحات خودساخته ای که اسباب مخدوش کردن درک حقیقی واقعیات جهان را فراهم آورده است به مدد اقدامات فرهنگی، رسانه ای و تبلیغاتی در ایجاد «وحدت انسانی» کارساز شود و راه رسیدن به «صلح جهانی» را هموار سازد.
با توجه به آنکه خشونتهای برخاسته از «افراطی گرایی» تناسبی با ادیان و نهاد پاک بشری ندارد، از رسانه های معتبر ارتباط جمعی انتظار می رود که در نسبت دادن هرگونه از اقدامات جریان های افراط گرایی، جنبش های رادیکال و گروه های تندرو با برچسب دینی و ملیتی پرهیز کنند و در ادبیات سیاسی خود به بازنگری اصطلاحاتی بپردازند که جریانها و جنبش های افراطی و تحرکات گروه های تندرو را به ادیان، ملت ها و اقوام نسبت می دهد.
عاطفه تلقانی- کارشناس رسانه
