ایمانی: اصلاح‌طلبان دیگر به کاندیدای حداقلی رضایت نمی‌دهند/ اصلاح‌طلبان به کاندیدا‌هایی مثل عارف احتیاج ندارند

ناصر ایمانی گفت: اصلاح طلبان آقای عارف نه کاندیدای کاملا اصلاح طلب می‌دانند و نه او را از نظر توانایی قبول دارند. آن‌ها نیاز به یک فضاسازی بزرگ در افکار عمومی دارند، اما عارف تایید صلاحیت می‌شود و این امتیاز را به آنان نمی‌دهد.
مشارکت اصلاح طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ گمانه‌ای است که هر چه به انتخابات نزدیک می‌شویم، تقویت می‌شود. به خصوص بعد از نامه اخیر موسوی خوئینی‌ها تقریبا همه تردید‌ها در این باره رفع شده است. آنچه هنوز محل سوال است، اما این است که رویکرد اصلاح طلبان در این انتخابات چه خواهد بود؟ آیا با معرفی کاندیدا‌های رادیکال در پی راه انداختن یک بازی سیاسی برخواهند آمد یا مشارکت را به قصد تصاحب قدرت پیشه می‌کنند؟ به فرض اینکه گزینه دوم صحیح باشد و بخواهند که در این انتخابات برنده شوند نیز این سوال به ذهن می‌رسد که با تاکید بر هویت اصلاح طلبی وارد شده و امثال محمدرضا عارف را روانه میدان می‌کنند یا اینکه مصلحت اصلاح طلبی را در اولویت قرار داده و به توصیه‌های کارگزاران توجه می‌کنند؟
ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا معتقد است که اصلاح طلبان قید کاندیدای اجاره‌ای را زده و امثال عارف نیز شایسته کاندیداتوری نمی‌دانند؛ بنابراین افرادی را وارد کارزار می‌کنند که اگر از فیلتر دستگاه نظارتی گذشته و رای مردم را گرفتند، یک رئیس جمهور کاملا اصلاح طلب به حساب آید و اگر هم که رد صلاحیت شدند، فرصت بهره‌برداری سیاسی و فرافکنی را به این جریان بدهند.
ایمانی، اما در گفتگو با «نامه نیوز» تاکید می‌کند که «نامه موسوی خوئینی‌ها به معنی مشارکت حتمی همه اصلاح طلبان در انتخابات نیست و از حالا نمی‌توان نتیجه گرفت که همه طیف‌های اصلاح طلبی دعوت او را خواهند پذیرفت».
وی نامه اول و دوم این چهره سیاسی را در ادامه هم و تلاشی برای به دست گرفتن رهبری طیفی از اصلاح طلبان می‌داند.
این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به اینکه اصلاح طلبان این بار بازی ردصلاحیت به راه می‌اندازند یا به قصد گرفتن قدرت وارد عرصه می‌شوند؟ گفت: «اصلاح طلبان همیشه هر دو رویکرد را با هم در پیش می‌گیرند. یعنی با کاندیدا‌هایی وارد صحنه می‌شوند که بخشی از آنان تایید و بخشی هم رد صلاحیت می‌شوند. بعد هم که بخشی از نیروهایشان رد صلاحیت شدند، جنجال سیاسی درست می‌کنند تا رای آوری آن کاندیدا‌هایی که برایشان باقی مانده را تضمین کنند.»
وی ادامه داد: «در این دوره از انتخابات نیز همین رویه را در پیش خواهند گرفت. یک تعدادی را معرفی و منتظر نتیجه می‌مانند. اگر تایید صلاحیت شده و رای آورند که به مطلوب رسیده‌اند. در این صورت می‌گویند که علی‌رغم همه فشارها، رد صلاحیت‌ها ولابی کانال‌های قدرت و … رای مردم را گرفتیم. اگر هم نیروهایشان رد صلاحیت شدند می‌گویند که با این وضعیت، نظارت استصوابی، قدرت پنهان و … معلوم بود که این نتیجه حاصل می‌شود. این رویکرد اصلاح طلبان تکراری است، اما چون چهره آنان به خاطر وضعیت کنونی کشور و عملکرد آنان مخدوش شده، این بار بیشتر نیاز دارند که فرار رو به جلو کرده و افکار عمومی را به سوی خود جلب کنند».
ایمانی همچنین تاکید کرد که «اصلاح طلبان در این دوره به کاندیدای حداقلی رضایت نمی‌دهند، زیرا هشت سال به کاندیدای حداقلی یعنی روحانی رضایت دادند و نتیجه آن را که یک افتضاح بزرگ اقتصادی و اجتماعی برایشان بود، دیدند لذا همان طور که خودشان بار‌ها گفته‌اند سراغ کاندیدای اجاره‌ای نخواهند رفت».
وی ادامه داد: «اصلاح طلب کاندیدایی را معرفی می‌کنند که حتی اگربه رای آوری او امیدوار نباشند، بتوانند در فضای عمومی بگویند ما حداکثر تلاش خود را کردیم و با گرفتن ژست اپوزیسیون، یک بازی سیاسی راه اندازند».
این فعال سیاسی اصلاح طلب احتمال معرفی کاندیدا‌هایی مثل عارف نیز ضعیف دانست و گفت: «اصلاح طلبان آقای عارف نه کاندیدای کاملا اصلاح طلب می‌دانند و نه او را از نظر توانایی قبول دارند. آن‌ها نیاز به یک فضاسازی بزرگ در افکار عمومی دارند، اما عارف تایید صلاحیت می‌شود و این امتیاز را به آنان نمی‌دهد.»