جبهه پایداری که بازهم راضی به وحدت با دیگر نیروهای اصولگرا نشد، گویا میخواهد با لیست انتخاباتی جداگانه وارد انتخابات شود تا به زعم خود مجلس مانع ورود نیروهای غیرانقلابی به مجلس شود اما فارغ از تحرکات سیاسی این طیف باید دید که خاستگاه فکری نیروهای پایداری کجاست.
محسن غرویان استاد حوزه و دانشگاه درباره علت تمایلنداشتن جبهه پایداری به وحدت و ائتلاف گفت: «قرائتها و تفاسیر مختلفی از دین وجود دارد که بسیاری از آنها را میتوان محترم دانست اما در این میان برخی میگویند که صرفا تفسیر ما از اسلام صحیح است و نمیپذیرند که این امکان وجود دارد که جریانهای دیگری قرائتهای خود را داشته باشند. جریان پایداری چنین تفکری دارد و میخواهد انحصار تفسیر در دست خودش باشد و خودش را مرکز دین و جهان تلقی میکند. آنها اندیشه خود را برترین اندیشه میدانند و زیر بار هیچ تفکر دیگری نمیروند. با چنین مختصاتی طبیعی است که اهل وحدت نباشند. وقتی آنها عموم جریانها جز خودشان را انحراف در دین میدانند چه طور میتوانند به وحدت برسند؟ آنها باور دارند که وحدت با گروههای انحرافی بیمعنی است و با لفاظی میگویند که اول باید هدف از وحدت مشخص شود و تا دقیق معلوم نباشد امکان وحدت وجود ندارد».
غرویان ادامه داد: «نکته دیگر درباره جبهه پایداری این است که نیروهای این طیف در عموم مسائل احساس تکلیف میکنند که موضعگیری کنند. برای من جالب است که چرا همه مواردی که احساس تکلیف میکنند، تفرقهانگیز است و یک بارهم نشده است که برای وحدت احساس تکلیف کنند؛ درحالی که در اسلام بارها و بارها بر ضرورت وحدت جامعه مسلمین تأکید شده است. من از باطن نیروهای پایداری خبر ندارم اما میدانم که آنها از این شکل برخورد در پی اهداف و اغراض سیاسی هم هستند. چه طور ممکن است گروهی خود را پیرو اسلام ناب محمدی(ص) بداند و “واعتصموا بحبل اللَّه جمیعا ولا تفرقوا” را نخوانده باشد؟ نیروهای پایداری بگویند که این آیه و آیات دیگری با این مضمون برای چه وقتی است؟»
او درباره گرایش پایداریها به احمدینژاد هم تصریح کرد: «حقیقت این است که این جمع، اشخاصی بودند که به شکلی افراطی از احمدینژاد حمایت کردند و حتی گفتند که امام زمان(عج) او را معرفی کرده است. حتی من شخصا در جلسهای بودم که از امام زمان(عج) خوابی نقل کردند و گفتند که ایشان احمدینژاد را معرفی کرده است. وقتی آنها در این سطح از احمدینژاد دفاع میکردند اکنون نمیتوانند به طور کامل از موضع خود برگردند و صراحتا او را منحرف بدانند به همین دلیل و البته به دلایل سیاسی و نفسانی یا در قبال او سکوت کردند یا به میزان حداقلی با او مخالفت کردند».
این استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به این پرسش که نیروهای پایداری از کجا خط فکری میگیرند، اظهار کرد: «اینها مهرههای اندیشهورز نیستند و جریان فکری بالاتری اینها را هدایت میکند؛ جریانی که همانطور که گفتم صرفا خود را بهترین پیرو اسلام میداند و هیج قرائتی از اسلام جز آنچه خودش تفسیر میکند، قبول ندارد».
غرویان در پایان درخصوص فعالیت جبهه پایداری برای در دست گرفتن مجلس گفت: «نیروهای پایداری با ویژگیهایی که گفتم میخواهند مجلس را در اختیار بگیرند تا در نهادهای رسمی هم نوع تفکر خود را ترویج دهند و بر کشمکشهای سیاسی و فکری بیفزایند که البته من بعید میدانم اقبال مناسبی در میان جامعه داشته باشند زیرا مردم ایران تجربه هشتسال ریاستجمهوری احمدینژاد را دارند و دیگر نمیخواهد کشور وارد مناقشه، کشمکش و دیگری شود».