ناصر تبریزی – آقای کلانتری روز سه شنبه در مراسم معرفی پروژه تأمین بخشی از حقابه تالاب شادگان و پروژه جمع‌آوری گاز دی اکسید کربن که در اهواز برگزار شد، بیاناتی بسیار حیاتی مسائلی را مطرح فرمودند که قابل تامل و بررسی است.در بخشی از این سخنان با اشاره به تامین حقابه های تالاب ها، ادعا می کنند که سازمان محیط زیست برای گرفتن حقابه ها باید دعوای جدی را در دولت آغاز کند.وی با تاکید بر اینکه «اگرتالاب‌هاازبینبرود،بخشیاززندگی کشور از بین خواهد رفت»(ایسنا ۱۱ تیر ۹۸) با دولت اعلام “دعوا” می کند.
نکته ای که برای نگارنده قابل درک نیست این است که آیا طی دورانی که ایشان مسئولیت سنگر حفاظت از محیط زیست کشور را بر عهده داشته اند، سر آشتی با دولت را داشتند و اکنون با تغییر رویه میخواهند بر سر منافع زیست محیطی، سر دعوا را باز کنند؟جناب رئیس با فرار به جلو در تمامی موارد مطروحه که در سطور آینده اشاره خواهد شد ایشان تمام مشکلات موجود در حوزه مربوط به خودرا به مردم،دولتو دیگران حواله می فرمایند.
بر مبنای گزارش ایسنا کلانتری تاکید می کند«در رابطه با مسائل خوزستان قبلاً اختلاف نظر علمی وجود داشت. هر زمانی بر خلاف علم عمل کنیم، چوبش را خواهیم خورد. زمانی که به علت عجله در کمک‌رسانی یا جهت جبران کوتاهی‌های چند صد ساله گذشته بخواهیم کارهای بدون مطالعه را پیش ببریم، نه تنها کمکی نکرده‌ایم بلکه منابع را هدر داده‌ایم»
شوال اینجاست که چرا در قبال مسائل خوزستان اشاره ای به عملکرد توسعه نیشکر اهواز و آلاینده های آن در حوزه کارون نمی شود، آیا به حد کافی تا کنون در باره میزان آلاینده ای توسعه تیشکر اهواز تحقیق دانشگاهی و بررسی ها علمی و کارشناسی نشده، و اگر شده، سکوت سازمان چه توجیهی دارد. آیا وظیفه ریاست سازمان محیط زیست صرفا نصیحت های پدرانه به عوامل مسلم آلودگی در استان خوزستان است یا اینکه قدم های جدی تری را در این حوزه می طلبد.
کلانتری: خوزستان و حاشیه ارس تا ۵۰ سال آینده کمبود آب ندارند…
ایشان اصرار دارند که:«از بُعد منابع آب نگران نباشید، با مدیریت درست آب، خوزستان و حاشیه رودخانه ارس در کشور حداقل تا ۵۰ سال آینده با کمبود آب مواجه نخواهند شد اما دیگر نقاط کشور در این زمینه مشکل دارند و خواهند داشت….به شرط اینکه عقلمان را به کار بیاندازیم»
این بخش اسخنان ایشان در دو بعد قابل بررسی است.اول اینکه ما تا ۵۰ سال آینده در دو حوزه ارس و کارون مشکل کمبود آب نخواهیم داشت.فارغ از اینکهبر مبنای کدام بررسی و تحقیق! ایشان وعده میدهند که ۵۰ سال در این حوزه آب خواهد بود؟ دوم اینکه ایشان فراموش کرده اند که همین امروز هم سلامت آب کارون در حال حاضر چه برای کشاورزی و چه برای شرب نگران کننده است، چه برسدبه این که ۵۰ سال با سرعت تمام فاضلاب های صنعتی و کشاورزی را با خیالی راحت و بدون نگرانی و دغدغه از سازمان حفاظت محیط زیست، روانه کارون نماییم.ایشان می فرمایند «به شرطی که عقلمان را بکار بیاندازیم….« واقعا بعنوان یک هموطن متوجه نمی شوم که چه کسانی قرار است عقل خود را بکار بیاندازند تا بیشاز این محیط زیست مان چهار نعل بسوی ویرانی نتازد؟ اگر منظور، مسئولین ما در حوزه تصمیم گیری سازمان حفاظت محیط زیست است، این سوال پیش میاید که مگر تا کنون فارغ از مسائل “عقلی و علمی” عمل می شده که منبعد انشاالله قرار گذاشتیم که بشرط گام نهادن در مسیر عقل! شاید که وضعمان در بحث محیط زیست بهتر شود!!
در بخش دیگری ایشان میفرمایند:«: کار محیط زیست چیزی نیست که در آن پیشینه‌ای از قبل داشته باشیم. قبل از ۲۰ سال گذشته همه کار محیط زیست را با شکاربانی اشتباه می‌گرفتند و فکر می‌کردند حفظ چند جانور یا گیاه به معنی حفظ محیط زیست است.»
جناب رئیس ! دوستداران محیط زیست بیش از این زمانی که شما میفرمایید با تمام توان برای حفظ محیط زیست تعریف مشخصی دارند،و البته بزعم شما اهمیت حفظ «چند جانور و گیاه، بر همه آشکار است و امروز بیش از گذشته به اموری حیاتی در جهان و صد البته در ایران تبدیل شده و از سوی عاشقان طبیعت با تمام توان و قوایشان به آن پرداخته و صد البته بیش از حد هم برای آن هزینه داده اند، فقط کافی اسشت که نگاهی به آمار شهدا و زندانیان زیست محیطی بیاندازید تا منظور حقیر بهتر برایتان جا بیفتد!همانطور که خود بخوبی به آن بارها اذعان فرموده اید، متاسفانه در حیطه محدود بقول شما«شکاربانان»، سازمان محیط زیست طی این سالها نتوانسته قدم بزرگی برای محیط بانان بردارد.
رئیس سازمان محیط زیست کشور: مردم باید خودشان محیط زیست را حفظ کنند
بر مبنای گزارش ایسنا، کلانتری در بخش دیگری ضمن اشاره به ضعف نیروی انسانی در سازمان زیر مجموعه خود اضافه کرد: « سازمان محیط حفاظت زیست قدرتی ندارد و در مجموع تنها ۷۰۰۰ پرسنل دارد که ۳۲۰۰ نفر از این تعداد محیط‌بان هستند بنابراین مردم کشور باید محیط زیست خود را حفظ کنند….» فارغ از اینکه از عوامل اصلی آلودگی محیط ریست را میتوان عدم اطلاع از شرایط موجود، کم کاری در ارتقای فرهنگی مردم در نحوه استفاده از منابع طبیعی و …. بشمار آورد، اما نکته اینجاست که سازمان محیط زیست با توجه به منابع و قدرتی که دارد چه نقشی را در کشیدن ترمز طرح ها و لوایح ضد محیط زیستی ایفا کرده است؟ آیا مجوز ساخت جاده جنگل ابر، مجوز پتروشیمی میانکاله، مجوز تاسیس رستوران چند طبقه بر روی دریا، مجوز تیدیل آشوراده به مرکز توریستی، طرح انتقال آب خزر به استان های مرکزی و …. ده ها طرح و پروژه ضد زیست محیطی که در حد قابل قبولی کارشناس مخالف و دانشگاهی دارد،به امضا و تایید سازمان محیط زیست به عملیات اجرایی رسیده یا نه؟
چگونه می شود اشتباهات و سهل انگاری های بیست سال گذشته را به عدم آگاهی مردم منتسب کرد؟
ایشان در باره آلودگی جنگل ها و موارد متعدد دیگری بعنوان یک منتقد، فرمایشاتی را ارائه نمودند و متاسفانه فراموش کردند که نوک پیکان انتقاد در موارد مطرح شده، مستقیم به خود و سازمان تحت ریاست ایشان بر میگردد، و فرار به جلو راه حل مناسبی در رفع مسئولیت خطیر سارمان محیط زیست کشورنسبت به معظلات کنونی به نظر نمیرسد.
