قالیباف کاندیدای ۱۴۰۰ می شود؟

* تندروی در همه دوره‌های مجلس سابقه داشته و اختصاص به این دوره ندارد. اینکه شما رئیس مجلس و نمایندگان پیرامون او را درمسیراعتدال و تعامل ارزیابی می‌کنید درست است. اما به نظر من علاوه بر ایشان، کلیت مجلس هم بویژه بعد از فرمایشات اخیر رهبری با نمایندگان همان مسیر را در پیش گرفته است. به نوعی می‌توانیم بگوییم که مجلس امروز شرایطش با زمان آغاز به کارش  متفاوت است. مجلس با فرمایشات رهبر انقلاب خودش را پیدا کرده و در مسیری که مورد انتظار جامعه است حرکت می‌کند.  پس می‌توانیم بگوییم هم ریاست مجلس به عنوان نماینده یک جریان فکری و گفتمانی و هم اکثریت نمایندگان دیگر مجلس این مسیر را طی می‌کنند و نگران وجود برخی افراد که ممکن است تند و تیز باشند هم نباید بود.البته بالاخره این عزیزان هم نماینده مردم و بخشی ازافکارعمومی جامعه هستند؛ باید آنها را هم بپذیریم،حرف شان را بشنویم و با آنها به تعامل برسیم. اگر ما در کشورمان  حول محور منافع و امنیت ملی و اخلاق اسلامی قرار بگیریم می‌توانیم تمام اختلاف نظرها را کنار بگذاریم و بجایش هماهنگی، همسویی و همدلی ایجاد کنیم.

*اینکه چرا لوایح دولت معطل مانده را باید از مجلس قبل سؤال کنید و نه از مجلسی که تازه آغاز به کار کرده. ارائه طرح‌های متعدد هم اتفاقاً نشان از پویایی مجلس دارد. طرح  دادن فی نفسه امر بدی نیست. طرح هم برای تبدیل شدن به قانون فرآیند کارشناسی و مطالعاتی را طی می‌کند.  اما درباره اینکه چرا نمایندگان دراین مدت طرح‌های متعددی ارائه دادند؛ باید شرایط خاص امروز جامعه را در نظر بگیریم. از جمله وظایف نمایندگان مجلس این است که در چنین شرایطی به سهم خودشان برای مدیریت افکار عمومی و پاسخگویی به مطالبات و انتظارات اقشار مختلف مردم طرح ارائه کنند. این امر سبب می‌شود جامعه احساس کند که حرفش در مجلس گفته می‌شود و صدایش در مجلس شنیده می‌شود. این امر بدی نیست.  به نظر بنده  باید در پاسخ به همه این ان قلت‌ها برگردیم به همان نکته ای که گفتم و آن اینکه عده‌ای به دنبال این هستند که مجلس را دچار موضعگیری کنند و به چالش بکشانند. اینها می‌خواهند مجلس و دولت رو در روی یکدیگر قراربگیرند. مثال بارزش را در واکنش کاربران به تفاهمنامه همکاری مشترک ایران و چین دیدیم. چه هجمه‌ای علیه نظام به راه افتاد اگر رصد می‌کردید متوجه می‌شدید که عمده این هجمه ریشه در سازمان منافقین داشت. آنها می‌خواستند به ‌مردم اینگونه القا کنند که مسئولان جمهوری اسلامی چه کردند و چه نکردند. در حالی که حرف‌هایشان دروغ بود.
ماجرای مجلس هم بر همین قاعده است. بپذیریم شرایط جامعه ما به گونه‌ای است که انتظار دارد حرف و خواستش توسط نمایندگان به گوش مسئولان برسد. این طرح‌ها در واقع باید در این مسیر ارزیابی شود. البته طرح باید مسیر کارشناسی را طی کند و این طور نیست که  فردای اعلام وصول شدن، ابلاغ و اجرا شود. اینکه مجلس در عین حال باید به مباحث اصلی خودش، به لوایح دولت که از قبل آمده و در کمیسیون‌ها معطل مانده اولویت بدهد هم حرف درستی است. من فکر می‌کنم که می‌تواند بین اینها جمع ایجاد کرد. ما به عنوان افکار عمومی باید به مجلس خطاب کنیم که انتظار داریم هم به لوایح دولت پاسخ سریع بدهید و هم طرح‌های خودتان مسیر قانونی‌اش را طی کند و بتواند به دولت در جهت حل مشکلات مردم کمک کند.*این از حقوق مجلس است که اجزای خودش را خودش انتخاب کند. ما نمی‌توانیم در مقابل این اختیار از بیرون اعمال فشار کنیم. ضمن اینکه واکنش‌هایی که اشاره کردید واکنش‌هایی است که توسط جریان‌های سیاسی مخالف  مطرح می‌شود . عموم این نقدها را جریان‌های سیاسی بیرون مجلس راه می‌اندازند. توده مردم و بدنه جامعه اصلاً به این موضوعات توجه ندارد. بدنه مردم منتظر این است که ببیند کی قیمت کالاها پایین می‌آید. بخش خدماتی و اقتصاد خرد ما منتظر اندکی  ثبات در نرخ ارز است. مشکل مردم نوسان قیمت ارز است و اینکه رئیس دیوان کی هست و کی نیست مشکل مردم نیست. البته مجلس حتماً باید به منتقدین خودش پاسخ بدهد. این وظیفه مجلس است. مجلس نمی‌تواند و نباید در مقابل مخالفین و منتقدین خود سکوت پیشه کند یا از کنار انتقاد آنها عبور کند. همان طور که قبلاً خودمان به دولت می‌گفتیم چرا پاسخ منتقدان را نمی‌دهد. همین روزها من در مصاحبه‌ای یکی از دستگاه‌های دولتی را نقد کردم. خب توقع و انتظارم این بود که آن دستگاه پاسخ نقدم را بدهد نه اینکه فرافکنی کند. فرق نمی‌کند؛ دولت، مجلس، مدیریت شهری و قوای گوناگون همه باید در مقابل منتقدین و افکار عمومی پاسخگو باشند. اما جریانات سیاسی نباید این انتقادات را خرج اهداف سیاسی خودشان کنند و مثلاً اینکه عده‌ای نسبت به انتخاب رئیس دیوان منتقدند را علم کنند تا با مجلس تسویه حساب کنند. به نظر من این کار پسندیده نیست .

*من نظرات آقای باهنر را کامل مطالعه کردم و قبول دارم. آقای باهنر هم عملکرد اصلاح‌طلبان تندرو را نقد کردند و هم عملکرد اصولگرایان تندرو را.  بله کشور به عقلانیت، تدبیر و اعتدال به مفهوم دوری از تندروی و کندروی نیاز دارد. اغلب ما این را قبول داریم. حرف من این است که ما از مجلسی که تازه دو ماه است از شروع به کارش می‌گذرد توقع یک مجلس دو یا سه ساله داریم.انگار بچه‌ای تازه متولد شده و به او بگویید بلند شو و راه برو؛ خب نمی‌شود. باید بپذیریم اکثریت نمایندگان تازه کار هستند. از طرفی با جامعه‌ای مملو از انتظارات مواجهند. این مطالبات باید به طرح و قانون تبدیل شود. من همه اینها را در کنار هم نشان پویایی مجلس می‌دانم. البته هر چه جلوتر می‌رویم انتظار این است که مجلس بر مدار عقلانیت و کارآمدی بیشتری حرکت کند.

*در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است آقای قالیباف بخواهد به سمت حضور در انتخابات ۱۴۰۰ حرکت کند:  من از حرف‌های ایشان چنین برداشتی نکردم. به نظرم  ایشان راهکارهای حل مشکلات کشور را بیان کرد؛ نه از موضع رئیس یا سخنگوی مجلس بلکه به عنوان یک شخص فعال سیاسی. من بچه این آب و خاکم. جوانی‌ام را در جنگ گذراندم و امروز هم که اینجا نشستم،آمادگی این را دارم که جانم را فدای ایران کنم.از دعوا، کشمکش و مجادله هم بیزارم. نقد منصفانه را می‌پذیرم.زیرا معتقدم با نقد منصفانه می‌توان شاهد رشد و بالندگی بود.اینکه می‌گویند ما آمدیم، بقیه بروند درست نیست.
وضع موجود کشور ما نتیجه  همین نوع مدیریت است که هر که به قدرت رسید اولین کارش این بود که دیگران را متهم کرد. اگر دولت‌های ما از ادوار گذشته تا به امروز به جای این کارها از ظرفیت و توانمندی همه حتی رقبا استفاده می‌کردند، وضع ما اینطور نبود. در نهایت معتقدم برآیند مجلس همین الان هم در فضای تعامل با دولت حرکت می‌کند. امیدوارم روز به روز موفق‌تر باشد و بتواند به انتظارات مردم پاسخگو باشد.