به گزارش جمهوریت ؛ سیما پروانه گهر در سازندگی نوشت: اگرچه حمیدرضا ترقی ، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه به سازندگی می گوید که رای منفی برای ریالست مجلس به میرسلیم در رقابت با محمدباقر قالیباف ، رای منفی به موتلفه تلقی نمی شود اما شکست چهره قدیمی موتلفه در رقابت با شمایل تکنوکرات اصولگرایان در مجلس یکدست پیر و جوان این جریان پیام های سیاسی خود را مخابره کرده است.
علاوه بر این احمد کریمی اصفهانی ، عضو حزب موتلفه اسلامی نیز گفته است که کاندیداتوری مصطفی میرسلیم در انتخابات ریاست مجلس بر اساس حس تکلیف بوده و در بخش دیگری از این گفت و گو مطرح کرده است که وی کاندیدای شورای ائتلاف – و نه الزاما کاندیدای انحصاری موتلفه- بوده است و این رویه نقدها به موتلفه بی انصافی است. با این وجود ادعای گزافی نیست اگر بگوییم ستاره اقبال موتلفه در با فوت حبیب الله عسگراولادی و در مرحله بعد در دوران پس از دبیرکل حبیبی، رو به افول گذاشته است.
در بهمن ماه سال ۹۷ بعد از درگذشت محمدنبی حبیبی بسیاری تصور می کردند بین دو گزینه بادامچیان و میرسلیم، اسد الله بادامچیان می‌تواند یک بار دیگر این حزب را به دوران اوج خود در زمان مرحوم عسگر اولادی بازگرداند و در صورت دبیرکلی مصطفی میرسلیم وی ادامه دهنده راه مرحوم حبیبی خواهد بود . با این وجود در کمتر از دو سال از این تصورات موتلفه در وضعیت مناسبی نیست و رویه رفتاری شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در بستن لیست اصولگرایان و بعد از آن فعل و انفعالات مربوط انتخابات هیئت رییسه در کنار اتخاذ مواضع متضاد و متفاوت توسط موتلفه در قبال سرلیست اصولگرایان یعنی محمدباقر قالیباف پیش از انتخابات مجلس و پس از آن نشان می دهد که موتلفه جایگاه سابق را در اردوگاه اصولگرایی ندارد و یا به بیان دقیق تر در اردوگاه اصولگرایی با چینش‌های جدید ، موتلفه دیگر جایگاه سابق را ندارد.
تندروها و سنتی‌ها در حاشیه
کاندیداتوری میرسلیم و میزان آراء وی در مقابل قالیباف مورد نقدهای زیادی از داخل جریان اصولگرایی قرار گرفت . عباس سلیمی نمین در اینباره گفته است که جریاناتی همچون موتلفه اسلامی بفهمند که باید قالب را بشکنند و به نیروهای جوان اجازه دهند تا وارد میدان شوند
علاوه بر این سلیمی‌نمین این رقابت یعنی دوگانه قالیباف- میرسلیم را دال بر این مساله خوانده است که وزن کشی‌ها در مجلس خود را نشان داد و گفته است:« برخلاف تحلیل هایی که جریان اصلاح طلب و جریان تندرو اصولگرا ارائه می‌دادند، نتیجه نشان داد که جریان تندرو اصولگرایی تعداد و سبد رای اندکی دارد، جریانی توخالی است که فقط سر و صدا می‌کند. از سویی جریان سنتی اصولگرا هم همان شرایط را دارد، این جریان فردی را کاندیدا کرده بود که از جهات مختلف قابل اعتنا نیست و حالا وزن سیاسی‌اش مشخص شد.
ترقی: تصمیم میرسلیم شخصی است
حمیدرضا ترقی اما روایت دیگری از مسائل را در گفت و گو با سازندگی مطرح می کند . او می گوید در دو مرحله در حزب بحث کاندیداتوری آقای میرلسیم مطرح بود ؛ نخست بحث کاندیداتوری میرسلیم در انتخابات که حزب با آن موافق بود اما در ارتباط با حضور در رقابت برای ریاست مجلس، تا مرحله بررسی و کاندیداتوری در فراکسیون در مجلس، حزب موتلفه مصوبه داشت که ایشان نامزد شوند تا نتیجه اولیه در فراکسیون مشخص شود .
ترقی همچنین می گوید: زمانی که فراکسیون جمع بندی کرد و کاندیدای خود را مشخص کرد، دیگر حزب مصوبه ای در ارتباط با این مساله نداشت و آقای میرسلیم اقدام شخصی خود را انجام دادند.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که « از داخل حزب کسی به آقای میرسلیم نگفت که شانسی برای پیروزی ندارند و نباید کاندیدا شوند»، گفت: چرا ، گفته شد. برنامه ما در طرح ائتلاف این بود که نتیجه فراکسیون عینا به صحن علنی مجلس منتقل شود ، طبیعتا بعد از مشخص شدن میزان آراء ایشان و کاندیداهای دیگر در فراکسیون ، تصمیم ایشان برای اعلام کاندیداتوری در صحن مجلس یک تصمیم شخصی بود و بر همان اساس نیز عمل کردند.
ترقی همچنین درباره انتقادات سلیمی نمین مبنی بر این که موتلفه مانع حضور جوانان است ، به سازندگی می گوید که ایشان یکبار هم به داخل حزب موتلفه تشریف نیاورده اند که ببینند تا چه اندازه کارها توسط جوانان انجام می شود و کار توسط جوانان انجام می شود یا مسن تر ها، در لیستی که از جانب موتلفه به شورای ائتلاف داده شد حداقل نیمی از کاندیداهای معرفی شده ما جوان بودند، از بین لیست ارائه شده ما ائتلاف بر اساس سیاست و تصمیم خود چند نفر را برگزید. این اظهارات و قضاوت ها ناشی از بی اطلاعی است. علاوه بر این که موضع گیری و تصمیم آقای میرسلیم درباره اعلام کاندیداتوری در صحن مجلس چه ربطی به جوان گرایی دارد که آقای سلیمی نمین آن را مطرح می کنند؟
علاوه بر این ترقی می گوید که رای میرسلیم نشان از افول موتلفه در سپهر معادلات اصولگرایان نیست . وی در اینباره تاکید دارد :« زمانی که درباره یک مجموعه قضاوت می کنیم نباید رفتار یک فرد را مبنی قرار دهیم. انتخاب یک فرد برای ریاست مجلس بر اساس معیارها و شاخص های نمایندگان است . در زمان بررسی مساله ریاست در صحن مجلس نمایندگان با این نگاه موضوع را بررسی نکردند که قرار است به موتلفه رای مثبت یا منفی بدهند. عدم رای به میرسلیم ، عدم رای به موتلفه تلقی نمی شود».
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی درباره تغییر چندباره اظهارات شخص میرسلیم و بعضا دبیرکل، اسدالله بادامچیان درباره قالیباف و بحث ریاست مجلس وی نیز گفت:« تغییر موضعی رخ نداد . رویکرد موتلفه ثابت بوده است. نخست این که هم موتلفه هم شورای ائتلاف همواره بر این اصل که کاندیداها نباید یکدیگر را تخریب کنند، تاکید داشته است . علاوه بر این اظهار این مساله که رییس مجلس نباید حواشی و شائبه ای داشته باشد سخن تازه ای نبود و در زمان طرح آن غیر از آقای قالیباف کاندیداهای دیگری نیز برای ریاست اعلام امادگی کرده بودند و بحث ریاست متمرکز به آقای قالیباف است. این برداشت و شیطنت رسانه ها بود که اظهارات این چنینی از جانب موتلفه ای ها را تفسیر و تلقی به آقای قالیباف کردند. برای موتلفه بحث شاخص ها مطرح است نه مصادیق . البته اگر تلقی غلطی نیز از یک مساله می شود تا اندازه ای به گوینده نیز این ایراد وارد است که کلمات را به شیوه ای بیان کنند تا تلقی دیگری از آن نشود.
«دیگر»جایی برای پیرمردها نیست
موتلفه اگر چه یکبار در سال ۸۸ با فتوای احوط جمع است سعی کرد تا در میانه درگیری طیفی از سنتی‌ها با جریان نوظهور احمدی‌نژاد ، هم دل سنتی‌ها را به دست بیاورد و هم از احمدی نژادی‌ها دلبری کند اما اینبار در دوراهی بین جوانان اصولگرا و سنتی ها جوان‌ترها به خصوص عدالتخواهان اصولگراترهای برای موتلفه خرد نکردند و نمی‌کنند .
این روزها اما موتلفه از دیگر نیروهای راست‌گرا عقب مانده است. اگر ضربه احمدی نژادی ها به حیثیت سیاسی موتلفه بود اینبار تکنوکرات ها و نواصولگرایان نفوذ سیاسی موتلفه را هدف قرار دادند . حمایت های بی دریغ موتلفه از پایداری ها نیز در یک دهه گذشته برایشان بیش از سود، حاشیه داشته است.
اشاره سلیمی نمین بر این موضوعات و اطلاق عنوان « فسیل شده» نیز دال بر همین مساله است که گفته است:« نیروهای فسیل‌شده و فرصت‌طلب به هیچ وجه قادر نخواهند بود سابقه درخشان این جریان را احیا کنند؛ متاسفانه سال هاست افرادی فرصت طلب در شورای مرکزی این جریان جا خوش کردند و به هیچ وجه فرصت عرض اندام به نیروهای جوان نمی دهند. هرچند نیروهای بسیار پویا و صادقی در این جریان وجود دارند اما با مقاومت جدی مواجه هستند.»
صعود و افول موتلفه
نمودار فعالیت موتلفه نشان می دهد هر اندازه که این حزب راست سنتی در سال های آغازین انقلاب اوج گرفته است در دهه ۹۰ افول یافته است . موتلفه ای ها از ابتدای انقلاب و حتی زمانی که در درون حزب جمهوری اسلامی بودند بازوی راست این حزب شناخته می شدند. راست بودن این افراد و چهره های شاخص این تشکل در خاطرات هاشم رفسنجانی در در زمان اختلافات داخلی حزب جمهوری اسلامی که منجر به ، به بن بست رسیدن حزب جمهوری اسلامی شد و موتلفه ای ها دیگر با قرائت خاص خود از حزب در درون حزب خودشان تمرکز شدند.
ورای تمام آنچه ممکن است این روزها در له یا علیه موتلفه و مصطفی میرلسیم گفته شود بررسی وضعیت موتلفه اسلامی پس از دهه ۶۰ گویای این امر است که سکه بازارآهنگرها دیگر رونق سابق را ندارد. هیئتی های مسجد شیخ علی که بیش از نیم قرن پیش در روزهای داغ خرداد موتلفه را پی ریزی کرده بودند و سال ها علم راست سنتی را بر دوش کشیده بودند و سال ها در بازار و سیاست از این حجره به آن حجره راه باز کرده بودند بارها در طی دو ده گذشته – پس از انکه حمایت از محمود احمدی نژاد به میزان زیادی موتلفه را از چشم مردم انداخت- تضاد رفتاری با یکدیگر داشته اند و انسجام و یکپارچگی و هژمونی رفتاری و موضع گیری یک حزب را از دست داده اند. حال این محور اختلاف تفاوت موضع گیری دبیرکل مرحوم عسگراولادی با بدنه حزب درباره محصورین باشد یا تفاوت دیگاه در موضع گیری علیه قالیباف یا کاندیداتوری خارج از برنامه های حزب توسط یکی از شناسنامه‌های آن!
موتلفه ای ها این روزها بیش از هر زمان باید رویات «یا معشر التجّار الفقه ثم المتجر، الفقه ثم المتجر» را به خاطر داشته باشند و همان گونه که برای تجارت پیش از ورود بازار اعضاء اصلی و شناسنامه های این حزب اندکی فقه را نیز اموخته بودند و در طی تمام سال ها نماد پیوند بازار و طبقه روحانی بودند، حالا نیز باید برای ادامه حیات حزب مروری بر راه و روش تحزب و سیاست ورزی داشته باشند!
