جمهوریت – بیژن عبدالکریمی با روزنامه اعتماد گفتوگو کرده است
بخشهای مهم این گفتوگو را درادامه میخوانید:
- مقوله گفتگو با آمریکا که مقوله نظری نیست. یک مقوله سیاسی است. بخشی از جامعه ایرانی به مقاومت در برابر غرب اعتقاد ندارند. اما گفتمان انقلاب به آن امر اعتقاد دارد.
- بحث بر سر این است که تا چه اندازه میتوان مقاومت کرد؟ بحث بر سر زور است. اگر زورمان رسد حتما باید مقاومت کنیم، اما اگر زورمان نمیرسد باید مسیر گفتگو و مذاکره را امتحان کنیم.
- انقلاب ایران که انقلاب تودهای بود. تا حدود زیادی انقلاب اقشار پاییندست، روستاییان و دهکهای محروم بود. این انقلاب که انقلاب بورژوازی نبود و دهکهای متوسط رو به بالا نقش برجسته در آن نداشتند.
- یکی از پاشنه آشیلهای گفتمان انقلاب آن است که برای برخورد با تکثر جامعه، تئوری ندارد. ما نیازمند وحدت در کثرت و کثرت در وحدت هستیم. گفتمان انقلاب فقط روی وحدت دست گذاشت و چون کثرت را به رسمت نشناخت، وحدت را هم به خطر انداخت.
- جرانات اسلامگرا و سنتی، درکی از سوژه مدرن نداشته و ندارند. با همان منطقی که با نیروهای وفادار با گفتمان انقلاب برخورد می کنند میخواهند با سوژه مدرن که به این منطق تن نمیدهد مواجه شود.
- هم در زمان شاه ما اسیر احساسگرایی بودیم و تفکر کمتر بود و ایدئولوژی حاکم بود و هم امروز این وضعیت وجود دارد.
- سال ۱۳۵۷ جهتگیری سیاسی و حب و بغض نسبت به سلطنت وجود داشت اما مردم و حتی نخبگان بهرهمند از یک اندیشه سیاسی قوام یافته نبودند. حتی مردم نمیدانستند قرار است آرمانهایشان چگونه محقق شود؟
بیشتر بخوانید: